Бір күні әйелі Қожаға ақша беріп:
Бірде Қожа «осы жұрт құсап мен неге құс асырап, аңға салмаймын» деп ойлап бір сауысқанды ұстап алады да, асырай бастайды.
Қожа ел аралап жүріп, бір сараң байдың үйіне түседі.
Бірде Қожадан:
Бір күні Қожа көк есегіне мініп, ұзақ жол жүріп, шаршап-шалдығып келе жатса, бір байдың үйінің сыртында кермеде сәйгүлік аты байлаулы тұрады. Қожа қызығып кетіп, болдырып келе жатқан есегін кермеге байлап, атқа мініп жүріп кетеді.
Қожанасыр жарлы болған адам екен. Бір күні жаяу кіре тасып, кәсіп қылып, тамақ асырамақ болды. Базарға келіп, жаяу кірешілердің жанында тұрса, бір мырза келіп, дүкеннен жаңа сатып алынған бір сандық кесе, шыныаяқ, тас-табақ сияқты ас ішетін ыдыстарды үйіне жеткізіп беруді сұрайды.
Қожанасыр бір бақшаға кіріп, бақшадағы жемістерді жұлып, қабына салып алып жатқанда, бақша иесі үсітінен шығып қалып:
Бір күні Қожанасырдың егісіне көршісінің өгізі түсіп, аяғымен таптап, жеп жүр екен. Көзі шалып қалған Қожанасыр өгізді ұстап алып, үйіне жетектеп әкеледі де, «егінді жеп, таптап тастаудың жазасы — сою» деп өгізді бауыздап тастайды.
Қожанасыр бір күні әбден шөлдеген соң су алып ішпек болып түнде құдыққа барады. Құдыққа қауға салып тартса, шықпайды. «Бұған не болды?» деп, Қожанасыр үңіліп қараса, құдықтың түбінен ай көрінеді. «Ә, қауғам айға ілініп қалған екен ғой» деп, Қожа жұлып тартып қалғанда, қауғасы шығып кетеді, өзі шалқасынан түседі. Жерге басын соғып есеңгіреп қалған Қожанасыр әлден уақытта көзін ашса, ай аспанда тұр. Сонда Қожекең қуанып:
Бір күні Қожа ай жарығында екі қолын екі жаққа созып жіберіп, бақша ішінде шалжиып тұрған бір үлкен адамды көреді. Жалма-жан әйелін оятып:
Қожанасыр бір күні түнде далаға шықса, есіктің алдында ағарып тұрған бір затты көреді. Жалма-жан үйіне жүгіріп кіріп, мылтығын алып шығып, әлгі ағарғанды атып тастайды да, «неде болса ертең көрермін» деп үйіне кіріп жатып қалады.
Қожанасырдан кейін әйелі қатты сырқаттанып жатып қалыпты. Әйелінің басына отыра қалып, солқылдап жылай беріпті. Мұны көрген әйелінің құрбысы:
Әпенді бір кесек еті қолында, үйіне қарай асықпай, маң-маң басып келе жатады. Сол кезде қарсы кездесе кеткен бір ашқарақ ит мұның етін жұлып алып қаша жөнеледі. Бармағын тістеп өкініп қалған Қожа аңырып жан-жағына қарайды, анадай жерде біреу ет сатып тұр екен. Әпенді көп ойланып жатпай әлгі кісінің етін жұлып алып қаша жөнеледі.
Қожанасыр үйіне ет алып келеді де, әйеліне береді. Әйелі өзінің құрбыларымен бастаңғы жасап, дәмді тамақ істеп жеп қояды да, Қожанасыр келгенде:
Қожанасыр шаштаразға сақал-мұртын алдыруға барады. Шаштараздың ұстарасы өтпей, бас терісінің құйқаларын қырқып, кесіп алған жеріне ақ мақтаны жалбыратып қоя беріпті. Қожанасыр насыбай шақшасының айнасына қарап тұрып, шаштаразға:
Қожанасырды әйелі қарызға зығыр майын әкелуге жұмсапты. Бірақ дүкенші бермейді. Бұған ерегіскен Әпенді оның мысығын жымқырып кетеді.
Бір күні Қожанасырдың үйіне қонақ келіп қалады. Қожанасырдың үйінде кішкене ғана қазан бар екен. Бұл кішкене қазанға пісірген ас қонақтарына жетпейтін болады. СондықтанҚожанасыр көршілес отырған байдың үлкен қазанын сұрайды. Бай қазанын бергісі келмей, қипақтайды. Қожанасыр өлердегі сөзін айтып, қазанды зорға сұрап алады. Тамақтарын ішіп, қонағын жөнелтіп болған соң, Қожанасыр байдың қазанын алып барады.
Баяғыда біреу той жасапты, тойға көп кісі жиналыпты. Қожанасыр да келіпті. Қожанасырдың үстіндегі киімі жаман екен. Қожанасырды ешкім елемепті.
