Естимісің? Біз жел өпкен ғұмыр кешудеміз. Қапастағы қол, өзгенің қолына асығады, олардың ортасын жалғап тұрған жел жібін сұм өрт аймалайды. Сеземісің? Өзге өзгеге құштарлана самғайды. Тым жақынсың, алайда арада ащы түтін. Жабық терезелер болмағанмен, көзіміз байлаулы. Түсініксіз халде оянам, өзім мүлдем білмейтін және сүйетін адамыма шарасыз сыңғыр дыбыстарын жеткізе алмай азап шегем, ұмыту белгісі ретінде үздіксіз іздеумен, сенумен келем...(В.Лев, аударған М.Самрат)
Әлеуметтік желінің бізге берер пайдасы барма?
Тақырыпқа сәйкес үштілділіктің маңыздылығы туралы жазылған
«Бала – бауыр етің» деп бекер айтылмаған. Дүние есігін мен келдім деп, тірлік иесі екенін аңғартып, ертеңгі еліміздің болашағы екенін білдіртіп айқайлап ашатын, кішкене ғана қызылшақаны әр ана жүрегі елжірей, мейіріміне қарсы алатыны баршаға аян. Келе сала айналаны қарманып анасының омырауын іздей бастайтыны, аузына ана сүті тиісімен өзінің кәнігі ісіне кірісіп кететін, ал ананың алпыс екі тамырын иітіп берген ақ сүтіне тойған бойда балғын иісі бұрқырап... Читать дальше...
Шымылдық ашылғанда Сәбит Ұлықпанұлының «Қуыршақтар әні» орындалып, билеп жүрген қуыршақтар көрінеді. Төрде ұйықтап жатқан Мөлдір оянады. Бір қуыршақ төсегін жинасып, бірі киімін киіндіріп, бірі қолына су құяды. Айнаға қарап таранып болған Мөлдір Құтжолмен бірге қуаласпақ ойнайды.
