Білгенге - маржан
Білгенге - маржан
Білгенге - маржан
Білгенге - маржан
Білгенге - маржан
Ертеде бір піл жерден дән шоқып жүрген әтешті көреді. Бақылап біраз тұрады да:
Жоңғар Алатауынан арқырап ағып келетін Сарқан өзенінің сарылы Гүлнұр қыздың ең жақын сырласы. Бала жасынан бері құлағына әбден сіңіп қалған үзілмейтін ғажап үн. Тасқынды суы арнасындағы қой тастарға соғылып көбік шашқан өзен өз үйінің дәл іргесінен ағып өтуші еді.
Қарт кісі қасына 25 шамасындағы баласын ертіп, поезд вагонына мініп, өз орындарына жайғасты. Поездың орнынан қозғалғаны сол еді. Ол даладағы ауа ағымын сезінгісі келді ме ашық тұрған терезе көзінен қолын сыртқа шығарды. Кенет ол:
— Құдай-ау, масқара болдық! Телеарна қызметкерлері көрсеткен Абайдың суретін «танымаймын» деп ана Дастан бізді тірідей жерге тықты!
Абай айнасы – рухани кемелдену
Абай айнасы – рухани кемелдену
Абай айнасы – рухани кемелдену
Студенттер жатақханасының аядай ғана бір бөлмесі. Тар болса да, кең пейілге бар бөлмеге жиналған жігіттер әңгіменің көрігін қыздырды.Тек Қуат қана ұйқыдан бас көтермей, төсегінде сұлап жатыр.
Немерелері үйге сирек келеді. Сирек келгені былай тұрсын, «аталарыңның тынышын алмаңдар» деп күні бұрын келіндері оқытып қоя ма қайдам, әйтеуір, келулерінен кетулері жылдам. Тынышын алатындай мұның үстөлге жабысып, кит еткен сыбырды жақтырмай, керек десеңіз, әйелінің жүрген-тұрғанын да ауырсынып, есік-терезені тұмшалап, ақ қағазбен алысып жатқаны шамалы. Қолы жүрмейді, шау тартқан кісіше кібіртіктей береді. Кешелі-бері бүйте берсем, жазу-сызуды да ұмытып қалармын деп, өзін-өзі қинап, біраздан бері... Читать дальше...