Осы мен Құралайды жақсы көрдім бе екем?.. Білмеймін, әйтеуір, кейінгі кездері осы бір ой жиі мазалайтын болып жүр. Қызық, әлдеқашан сарықарын бәйбіше болып кеткен сол келіншек еске неге түсе береді?!
Бір доллар сексен жеті цент. Небары осы ғана. Оның да алпысы бір центтіктен. Әрбір цент үшін ет сататын, ине-жіп сататын, көк-азық сататындармен қанша саудаласатын еді! Үнсіз наразылықтарынан құлақтары қызарып кететін.
Паркер ханым алдымен қызмет бөлмесі, қонақ қабылдау залы бар баспанасын сізге көрсетеді. Оның сөзін бөлуге батылыңыз жетпей, осынау жарық сәулелі әсем ғимаратта сағыздай созылған сегіз жыл бойы ғұмыр кешкен бір мәртебелі жанның игілігі туралы көзге елестетерліктей айтқан әңгімесін ұзақ тыңдайсыз. Соңында, төзіміңіз таусылады да, батылдық танытып «мен дәрігер емеспін, тым құрығанда тіс емдейтіні де емеспін» дегенді қайталап тұрған Паркер ханымға бірдемені тұтыға кекештеніп айтасыз. Сөзіңізді, Паркер бике қызметтік бөлме... Читать дальше...
Бұл бір қызық күн болды.
