Վա՜յ Նիկոլ, էսօր այնպես հիացած էիր նայում փողոցներին, սիրտս մաշվեց, բայց լավ է, որ քեզ լավ ճանաչում ենք։
Այսօր նա ազատազրկել է Քորարյանին ու հպարտ քայլում է Քոչարյանի վերակառուցած քաղաքում։
451-ի առասպելը քիչ աղերս ունի իրական պատմության հետ, «Մարտի 1»-ն էլ՝ իրական արդարադատության հետ։
Ձեր տափակ ուղեղի մեջ այդպես էլ չմտավ, որ 2008-ի մարտի 1-ին բանակը ժողովրդի վրա չի կրակել:
Իշխանությունն ազատագրելուց հետո կենթարկվեն խստագույն պատժի՝ բոլոր գրված ու չգրված օրենքներով։
Որքան էլ որոշ դեմքեր իրենց փորձում են թարմ ու նոր ներկայացնել, դա նրանց չի փրկում, խոտը մնում է խոտ։
Ազգի էմոցիաների վրա гулят է անում ու Գյումրիում շրջելիս խնդիրներին լուծումներ չի տալիս, կարծես՝ շարքային այցելու լինի։
Հանգի՛ստ նստեք տեղներդ էլի, դուք այլևս ակտիվիստ չեք, դուք իշխանության ներկայացուցիչ եք ու ձեր հրճվանքը հատուկ ծառայությունները հասցնում են տեղ։
Հետո էլ քայլականները բողոքում են, թե Մոսկվան իրենց չի ընդունում։
Բա ժանգոտած ուղեղով ապազգային իշխանական փնթի խավը ո՞նց է բացատրելու իր անմակարդակ, անգրագետ հետևորդներին, որ ստել են։
Այսօր քննարկվում է ՍԴ ԱՆԴԱՄՆԵՐԻՆ ՕՐԵՆՔԻ ՈՒԺՈՎ կաշառք-հրաժարականի դիմաց բանաձևը․ բյուջեի միջոցների նման վատնումն արդարացվա՞ծ է։
Կայացած պետությունների և ազգերի մոտ այս կարգի աճպարարություններ եթե անգամ հանդիպում են, ապա միմիայն շատ մարգինալ և մեկուսացրած վիճակներում:
Հայաստանում ամռան վերջը բավական թեժ ստացվեց. իշխանություններն ամեն ինչ անում են, որ հայտնվեն սկանդալային իրավիճակներում։
ԼՀԿ-ն պետք է կամ զուգահեռ պատասխանատվություն կրի իր պատգամավորի գործունեության համար, կամ էլ խոստովանի, որ Բաբաջանյանը սեպարատ խաղերի մեջ է։
Դատավոր Դավիթ Գրիգորյանին առաջադրված մեղադրանքի դեպքը մեր՝ որպես իրավական պետության վրա խորը հետք է թողնելու:
