Hταν ένας θρύλος όσο ζούσε, και αυτό ακριβώς πρόκειται να παραμείνει, τώρα που στα 98 του άφησε την τελευταία πνοή του (την Πέμπτη 9 Μαΐου). Ο Ρότζερ Κόρμαν, ο αυτοκράτορας των αμερικανικών B movies χαμηλού προϋπολογισμού και ο άνθρωπος που είτε ως σκηνοθέτης είτε ως παραγωγός ή και τα δύο παρήγαγε εκατοντάδες ταινίες δίνοντας το πρώτο βήμα σε πολλούς μελλοντικούς αστέρες της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας. Ο άνθρωπος τον οποίο ο Κουέντιν Ταραντίνο δεν σταμάτησε ποτέ να επαινεί ευχαριστώντας τον «εκ μέρους όλων των ανθρώπων που λατρεύουν τον κινηματογράφο στον πλανήτη Γη».
Γιατί πράγματι – και έχουν να το λένε – η καριέρα πολλών ηθοποιών/σκηνοθετών άρχισε από τις αμέτρητες ταινίες που παρήγαγε ή σκηνοθέτησε ο Κόρμαν. Ο Τζακ Νίκολσον έπαιξε στο «Μαγαζάκι του τρόμου» (1960) και σε πολλές ακόμα ταινίες του Κόρμαν και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υπήρξε ένα από τα «Τέσσερα αδέλφια δολοφόνοι» (1970), επίσης του Κόρμαν. Σκηνοθέτες όπως ο Φράνσις Κόπολα, ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Πίτερ Μπογκντάνοβιτς, αργότερα ο Τζόναθαν Ντέμι στηρίχθηκαν από τον Κόρμαν σε ταινίες όπως (αντίστοιχα) οι «Dementia 13», «Boxcar Bertha», «Targets» και «Fighting Mad» (αργότερα ο ίδιος ο Κόρμαν θα εμφανιζόταν και ως ηθοποιός σε ταινίες ορισμένων προστατευομένων του, όπως π.χ. στον «Νονό 2» του Κόπολα, στη «Σιωπή των αμνών» του Ντέμι και στο «Απόλλων 13» του Ρον Χάουαρντ).
Συνολικά οι ταινίες στις οποίες ο Κόρμαν έκανε μόνον την παραγωγή ξεπερνούν τους 450 τίτλους ενώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο Κόρμαν ήταν ο άνθρωπος που επένδυσε πρώτος και με μεγάλη επιμονή στα μυθιστορήματα τρόμου του Εντγκαρ Αλαν Πόε μεταφέροντάς τα σε ταινίες όπως «Ο στοιχειωμένος πύργος» (1963), «Η μάσκα του κόκκινου θανάτου» (1964) και «Ο τάφος με τα 7 μυστικά» (1964). Σε πολλές από αυτές πρωταγωνιστής είναι ο Βίνσεντ Πράις, ενώ σε δύο, «Η εκδίκησις μιας νεκρής» (1963) και «Το κοράκι» (1963), παίζει και ο Τζακ Νίκολσον.
Ο Ρότζερ Γουίλιαμ Κόρμαν γεννήθηκε στις 5 Απριλίου 1926 στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν. Αρχικώς θέλησε να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του, οπότε σπούδασε μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ηταν στο κολέγιο που άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον του για το επάγγελμα του μηχανικού αναπτύσσοντας γνήσιο πάθος για τον κινηματογράφο, «τη μόνη πραγματικά σύγχρονη μορφή τέχνης» όπως την αποκαλούσε, επισημαίνοντας συγχρόνως ότι «η ανάγκη για πληρωμές τόσο του καστ όσο και του συνεργείου σήμαινε έναν συνεχή συμβιβασμό μεταξύ τέχνης και επιχειρήσεων». Τρεις μόλις μέρες εργάστηκε συνολικά ως μηχανικός στη US Electrical Motors και αφού τα παράτησε, προσελήφθη ως παιδί για όλες τις δουλειές στην 20th Century Fox, φτάνοντας τελικά στη θέση του «αναλυτή κινηματογραφικών ιστοριών».
Ο Κόρμαν κάθισε για πρώτη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη με το γουέστερν «Five Guns West» (1955) και χωρίς καμία επίσημη εκπαίδευση στη σκηνοθεσία. Τα επόμενα 15 χρόνια σκηνοθέτησε δεκάδες ταινίες χτίζοντας σιγά-σιγά την αυτοκρατορία του. Ως δημιουργός αποδείχθηκε μάστορας των γρήγορων, φθηνών παραγωγών, κρατώντας πολλές φορές διπλό ρόλο (σκηνοθέτης/παραγωγός). Ειδικεύτηκε σε ταινίες τρόμου, δράσης και επιστημονικής φαντασίας και η ταχύτητα με την οποία γύριζε τις ταινίες του ήταν παροιμιώδης: μόνο στη διετία 1956-1957 γύρισε 18 ταινίες (!) με χρόνο διάρκειας γυρισμάτων ανά ταινία περίπου δύο εβδομάδες ή και λιγότερο.
Τελευταία ταινία που σκηνοθέτησε είναι η «Frankenstein: Η άλλη όψη» το 1990, ενώ δεν σταμάτησε να δουλεύει σε παραγωγές, ακόμα και στις μέρες μας. Αν και δεν προτάθηκε ποτέ για Οσκαρ, το 2010 του δόθηκε ένα τιμητικό Οσκαρ για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο.
