...
The post Pięć szybkich wniosków: Widzew – Lech 1:1 first appeared on KKSLECH.com.
Pięć szybkich wniosków to cykl opisujący w skrócie dany mecz Lecha Poznań. Jeszcze przed przedstawieniem plusów i minusów danego spotkania, analizą gry konkretnego zawodnika czy dogrywką, prezentujemy pięć szybkich i pomeczowych wniosków. Kilkadziesiąt minut po każdym meczu na gorąco pięć spostrzeżeń na temat występu drużyny Kolejorza, poszczególnych piłkarzy czy obecnej sytuacji zespołu.
Nawet nieźle
Lech mając tylko matematyczne szanse na puchary o dziwo nieźle wszedł w niedzielne spotkanie z Widzewem. Od początku grał dynamicznie, starał się stwarzać sytuacje głównie skrzydłami, szybko przechodził z obrony do ataku i nawet zdobył gola na 1:0, który z przebiegu gry był zasłużony. W pierwszych 30 minutach poznaniacy grali z dużą werwą, o dziwo mieli kontrolę nad meczem, Widzew przy stanie 0:1 trochę siadł, przez co Lech na boisku czuł się pewnie. Tak było do 42 minuty, kiedy błąd popełnił Bartosz Mrozek, gospodarze wyrównali po bramce z rzutu karnego i z boiskowej kontroli nic nie zostało. Pierwsza połowa zakończyła się remisem, choć to Lech stworzył sobie lepsze okazje obijając raz poprzeczkę. Dodatkowo dwa razy faulowany w polu karnym był Kristoffer Velde, inny arbiter lub inny wóz VAR mógł podyktować chociaż jedną jedenastkę dla Kolejorza.
Lech nie wyszedł z szatni
Lech Poznań od początku drugiej połowy był zupełnie innym zespołem. Kolejorz dał się stłamsić, zdominować Widzewowi, który stwarzał sobie groźne sytuacje zarówno z akcji, jak i po rzutach rożnych. Lech w pierwszym kwadransie po przerwie nie istniał, aż 5 razy przed utratą gola ratował nas Bartosz Mrozek, obrona z Bartoszem Salamonem na czele nie wiedziała co się dzieje, wystarczyły proste, dynamiczne akcje Widzewa, żeby Kolejorz musiał liczyć wyłącznie na nieskuteczność łodzian, bramkarza lub na farta. Już w pierwszym kwadransie po zmianie stron wolny środek pola złożony z Filipa Marchwińskiego, Jespera Karlstroma oraz Radosława Murawskiego nie istniał, przegrywał pojedynki 1 na 1, wolni poznaniacy nie mogli opanować sytuacji w środkowej strefie i stąd tak duże zagrożenie pod bramką Bartosz Mrozka.
Proszenie się o gola
Lech Poznań w drugiej połowie prosił się o gola. Coraz gorzej wyglądał fizycznie i motorycznie, Widzew szybko osiągnął przewagę, na boisku zaczęło robić się więcej przestrzeni, które łodzianie łatwo wykorzystywali i atakując byli bliżej zdobycia decydującego gola. W Lechu Poznań nic nie wniosły zmiany w postaci Niki Kvekveskiriego oraz Alana Czerwińskiego, nie wiadomo po co ci zawodnicy weszli na murawę, na której później pojawiło się trochę dymu od pirotechniki, która pomogła Lechowi opanować sytuację. Nasz zespół nie był do tego meczu odpowiednio przygotowany, nawet Mariusz Rumak nie ukrywał po spotkaniu, że drużyna miała problemy, przez które m.in. Filip Marchwiński czy Radosław Murawski nie byli wstanie dokończyć tego meczu. W niedzielę Kolejorzowi starczyło sił i pomysłu na grę na 45 minut. Po zmianie stron Lech Poznań był już zupełnie inną, tak samą zagubioną drużyną, jak w poprzednich tygodniach.
Udało się nie przegrać
Remis to dla Lecha Poznań kolejna porażka, ale patrząc na przebieg drugiej połowy zespół może być zadowolony z jednego i nędznego punktu. Dziś Widzew stworzył sobie pod naszą bramką ponad 30 sytuacji oddając aż 25 strzałów, w tym 11 celnych. Warto to napisać jeszcze raz – 25 strzałów oddanych przez łodzian! Gdyby nie Bartosz Mrozek, to Lech Poznań mógłby dziś przegrać różnicą nawet 2-3 goli i to mimo prowadzenia 1:0. Druga odsłona podsumowała drużynę Kolejorza, która przez całe 45 minut prosiła się o bramkę na 1:2 ruszając do ataku dopiero w końcówce, gdy 2 okazje miał Mikael Ishak czy jedną Kristoffer Velde. Lech nie zasłużył dzisiaj na zwycięstwo, oddając 14 strzałów (3 celne) mógł wygrać jedynie fartem, który kilka razy nam dopisał, ale przy interwencjach Bartosza Mrozka, któremu zawdzięczamy remis. Chwalnie Lecha Poznań nawet za pierwszą połowę byłoby chore, niepoważne, trzeba by bardzo mocno obniżyć oczekiwania, żeby szukać plusów czy pozytywów na siłę. Przeciętny Widzew Łódź po trzech kolejnych porażkach oddał na naszą bramkę aż 25 strzałów, w tym 11 celnych co najlepiej pokazuje, jak źle taktycznie i fizycznie był przygotowany Lech Poznań.
To już koniec
To już koniec sezonu 2023/2024. Lech Poznań długo walczący o tytuł Mistrza Polski i zajmujący przez większą część rozgrywek 3. miejsce ostatecznie został z niczym, czyli nie awansował do europejskich pucharów 2024/2025. Kolejorz nie zrealizował celu minimum na ten sezon, spełnił się czarny, opisywany już wcześniej scenariusz, który będzie miał bolesne konsekwencje w rzeczywistości i to przez wiele, wiele miesięcy. Klub już w sposób matematyczny stracił kilkanaście milionów złotych, teraz przebuduje, odmłodzi, a także odchudzi kadrę, będzie w niej dużo młodzieży, mało transferów, będzie tzw. „zaciskanie pasa” oraz dalszy spadek medialności Lecha Poznań, który od sierpnia 2023 roku zmaga się z podobnymi problemami. Lech od dawna jest klubem nudnym oraz zamkniętym, oprócz 3-4 meczów w ciągu miesiąca w Kolejorzu nic się nie dzieje, w dni poza meczowe jego sprawy interesują coraz mniej kibiców, to lato będzie przepełnione bólem, nudne i długie, a to z racji kolejnego meczu o stawkę najwcześniej 19 lipca. Co najgorsze nie ma żadnej gwarancji, że w dniach 19-21 lipca wszyscy zobaczymy progres w grze, który pomoże Kolejorzowi odnieść już teraz wymagane zwycięstwo. Lech Poznań jest w fatalnej sytuacji na wszystkich polach, nie wygrzebiemy się z marazmu przez wiele, wiele miesięcy, na dodatek w sobotę 25 maja trzeba jeszcze rozegrać sparing z Koroną Kielce i to przy Bułgarskiej.
> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <
The post Pięć szybkich wniosków: Widzew – Lech 1:1 first appeared on KKSLECH.com.
