سبدی از «خیالپردازیها» در بازار اجاره مسکن یا بهتر است گفته شود «کل بازار مسکن»، سبب شده دولتها بین دو حوزه «خرید» و «اجاره» خانه، تبعیض قائل شوند و دومی همواره مورد تحقیر در کشور‌های مختلف جهان قرار بگیرد. این «اشتباهبینی» سیاستگذار، «مقدمه بههمخوردن اوضاع بازار اجاره مسکن» است. مطالعاتی که «هبیتات» یا همان «دفتر اسکان بشر ملل متحد» درباره «ریشههای بحرانهای مزمن اجارهنشینی» در دنیا انجام داده، حاکی است: «سیاست درست تأمین مسکن»، پشت هفت افسانه گیر کرده است. این افسانهها همگی «اجارهنشینی» را هدف گرفته است؛ سوءبرداشتهای بزرگ نسبت به اجارهنشینی و اجارهداری که باعث شده در برخی کشورها، دولتها «مالکیت مسکن» را تشویق کنند و از روی «اجاره» رد شوند.
