واقعیت آن است که تحریم‌ها و بروکراسی زائد در نزدیک به دو دهه گذشته عامل بسیار مهمی در عقب ماندن ایران از بسیاری از پروژه‌های بین المللی از جمله کریدور‌ها و جنگ بنادر بوده اند. هم اکنون که اکثر کشور‌ها به نوعی در حال استفاده هرچه بیشتر ازشرایط موجود و شریک شدن در پروژه‌های توسعه و تلاش برای تبدیل شدن به گرانیگاه کریدور‌های بین المللی هستند، ایران به دلیل تحریم‌ها و نگاه ضد توسعه حاکم بر کشور چندان از این مزیت استفاده نکرده است.
