Совет әдебиетшілерінің үлкен форумы — жазушылар съезінің алдында қаламгер ретінде ой-толғаныстарыңды бүкпесіз ортаға салу, жақсысына сүйініп, жаманына күйініп жүретін төл әдебиетіңнің осы тұстағы тұлғасына үңіле қарап, көкейкесті мәселелеріне жанашырлықпен араласу — әрбір ақын-жазушының парызы. Алайда жас сәбиді тәрбиелеу ісінің белгілі бір мереке-думанға бағышталып-бағынбайтыны тәрізді, әдебиеттің өсіп-өркендеуі мен кемшілік-жетістіктері хақындағы талғамды талап, пікір-кеңестер де, меніңше, науқаншылық деген ұғымнан тыс, үнемі жүйелі жүргізілуге тиісті әдебиетшілер үшін ылғи да күн тәртібінен кездейсоқ түсіп қалмайтын мәселе ғой деген ойдамын.
Туа біткен таланттың өзіне де бағбанның аялы алақанындай бап пен күншуағына бөккен ауа қажет дейміз (әсіресе мұны біз, әдебиетшілер, көбірек айтамыз). Бірақ біз таза ауа...
