Ай көлеңке беті шермиіп үйелеп жатыр. Аспан тап Алатаудың етегінен басталғандай, жұлдызы қайсы, шамы қайсы айырып болмайды. Шықса кіргісі жоқ, кетсе қайрылғысы жоқ, қайрылмасқа бекінгенде бет көрісері және кем... қаңыраған бір бөлмеге қаңғырып барып қалғандай болатынын ойлап күрсінді. Расында адам болам деп келгенде кісікиікке айналдырған Алматының түнінен басқа мұң шағар ешімі де жоқ екен-ау. Атақты ақынның атындағы жағалауға түсіп, шеткерек шаншылған фонарь түбінбегі арқалықты ағаш орындыққа сылқ етіп отыра кетті. Тас төбеден қиғаш түскен жарықтың пұшпағы бақайының басында ғана жатыр. Арғы жағындағы тіршілікті көзіне де, көңіліне де қондыра алмады. Қапталдағы орындықта балаң жігіт енесінің баурынан емшек іздеген бұзаудай балғын қыздың...
