Таңертеңнен басталған жаңбыр бірде саябырсып, бірде үдеп толастар емес. Сансыз тамшылар бір нәрседен құр қалғандай, көктен жерге жарыса түсіп жатқанымен, аспанды тұтас жапқан қара бұлттың қылы қисаяр, сабасы ортаяр түрі жоқ.
Шаруасына пысық жанның дегбірін алып, шыдамын тауысқан, жалқауды жылы үйінде есінеткен мына жауын ауыл шетінде әлдекімнің тамын салып жатқан мердігер төрт жігіттің де қолын жіпсіз байлап, ішін пыстырып жіберді. Сыланбаған қабырғалардың ішінде ары-бері сенделіп, тағаты таусылған мердігерлердің арасындағы қара мұртты жігіт серіктеріне:
— Мына жаңбыр таяу арада басыла қоймас, қол қусырып қарап отыра бергенше аз-кем көңіл көтерелік, — деп серіктеріне сынай қарады.
Бастама көтерген жолдасының сөзіне орай қысық көз...
