Қарауылдың ақ таңын қарсы алатын бір жан бар. Ол менің — әжем Қалиша. Түнімен ыңқылдап, ары- бері аунап есі шығады. Таңғы тауық шақыра киімін жамылып, ұйқыда жатқан біздің қасымызға жетеді. Біз дегеніміз — Абай, Абылай, Адай және Алмас. Әжемнің шатастыратыны құстың баласындай ұқсастығымыз, былайғы жұрттың адасатыны бәріміздің есіміздің А әрпінен басталатыңдығы. Кейде әжем осыдан үш жыл бұрын дүниеден өткен атам Қалимен күңкілдеп ұрсып жүргені. Көпті көріп, тарихты таразылап, шежіре шал атанған атамыз немерелерін осы адамдардай атақты, батыр болсын деп құдайдан тілеген шығар. Ал әжемнің бізге тартқан сыйы төркінінен бірге келген көнетоз шағи көрпесі.
Сонымен әжем еңкейіп, ашылып қалған көрпемізді жауып:...
