Әжемнің мінезі қызық. Менің атамды кәдімгідей баласынып отырады. Бәрінен де дастархан басындағы тірлігін көрсең. Міне, бәріміз — әжем, атам, апам дастархан басына отыра қалдық дейік. Сонан соң-ақ әжемнің әрекетіне ұрлана көз тік. Әжем үстел бетіне бір қарап алды. Бұл алғашқы бақылауы. Сәлден кейін-ақ ол атамның алдына қарай дәмді тағамдарды сырғыта бастайды кеп. Қарыннан шыққан сары май, кілегей, жарма...
— Ал, тамақ алыңдар, — дейді сонан соң. Бұл сәтте атамның алдына қарай қызыл-қоңыр бауырсақтар легі сырғып бара жатады.
Атам менің биыл жетпіске толды. Ел болып той өткізген.
— Пау, апа-ау. Мына балалар не жейді? — дейді атам күйініп.
— Бар дәмді...
