Қыдырбай деген шал өмірі ауылдан ұзап, далаға шықпаған кісі екен. Бір күні жұрт жиналып кім қайда барғанын әңгімелеп отырады. Кезек Қыдырбайға келеді. Сонда ол:
— Ей, шырақтарым-ай, мен не көрмеді дейсің, тіпті сонау Қызылсуды да көрдік ғой, — депті.
Сөйтсе, Қызылсу ауылдың ар жақ түбіндегі мал суаратын өзенше екен.
Сол Қыдырбай бір кісіге еріп ұзақ жол жүріп, ауылға қайтып келе жатқанда, адасып кетіпті. Сонда Қыдырбай қасындағы кісіден:
— Қызылсуды сен тапсаң, ауылды мен табайын, — депті.
