Көп жасаған, көпті көрген Әлмерек абыздың атақ-даңқын естіп, сол кісіге сәлемдесуге және ақыл-кеңесін тыңдауға құмартқан бір жігіт шалғай елден әдейі іздеп келеді де, абыздың үйіне түседі. Қонақты төрге шығарып, амандық-сәлемнен соң жөн сұрайды.
— Ал, шырағым, жол болсын? — дейді абыз.
— Ат басын тірер жерім — сіздің ауылыңыз еді, ата.
— Онда құлағым сенде, талабынды айта отыр.
— Даңқыңызды естіген соң, тәліміңізді үйреніп, өнеге алып кеткелі іздеп келдім.
— Сонда қалайтының әңгіме ме, тәрбие ме?
— Ата, үлгі — өзіңізден, мен үйренушімін ғой.
— Алдымен мынаны айтшы, қалжыңның неше түрі бар?
— Оны: әзіл қалжың, текті қалжың, кекті қалжың...
