Ватан өчен гомерен биргән сугышчы Русланның әнисе улының формасын киеп, Лениногорск районыннан махсус операциягә йөри. Ольга Маковская алгы сафтагы хәрбиләргә, шулай ук госпитальгә гуманитар йөк илтә.
«Русланга өч яшь булганда минем төпчек энем Тимур вакытлы армия хезмәтеннән кайтты. Шул вакытта улым беренче тапкыр армия формасын күрде. Ул аны озаклап карады, соңыннан «Мин солдат булам!» диде. Руслан армиядә хезмәт итү һәм хәрби карьера турында гел хыялланды. Чакырылыш яшенә җиткәч, военкоматка очып диярлек барды һәм повестка бирүләре таләп итте. Әмма медкомиссия баш тартты: Руслан ковид белән авырды һәм шуннан өзлегеп калды, псориаз белән авырый башлады, ә бу хәрби хезмәт өчен каршылык булып тора», – дип сөйләде Ольга Маковская улының тарихын.
Ахыр чиктә, егет иптәшләреннән хуплау ала һәм Оборона министрлыгы белән килешү төзи. 3 октябрьдә ул әнисенә шалтырата һәм «тынычлык режимы» дип атала торган хәрби бурыч үтәргә итүен әйтә. 15 октябрьдә Руслан Маковский махсус операция бурычын үтәгәндә һәлак була. Ул үлеменнән соң Батырлык орденына ия була.
Улын югалтканнан соң Ольга Маковская волонтер булырга уйлый. Ул «Ватан сакчылары» фонды филиалы җитәкчесе Наталья Менжаевага мөрәҗәгать итә. Ул аны «СВОих не бросаем» волонтерлык хәрәкәте җитәкчесе Светлана Сәләхова белән таныштыра. Инициатива төркеме координаторы Светлана махсус операция башланганнан бирле хәрбиләр өчен актив эшлим һәм Ольганың ярдәменә теләп ризалаша.
2024 елның 25 апрелендә Ольга алгы сафка, Ростовка бара. Ольга улының форма киемен киеп йөри. Ә вездеход рулендә ире – ире Фирдүс. Ул Ольгага башта ук: «Минем белән генә барасың!» дип әйтә.
Гуманитар йөк ташу өчен Ольга белән Фирдүс өч метрлы прицеп сатып алган. Киемнәрне, носки, сөлге, мендәрләр, медикаментлар, азык-төлек һәм «СВОих не бросаем» төркеме волонтерлары үргән маскировка челтәрләрен шуңа салып алып баралар. Төркемнең девизы: «Ватан геройларын дошман күзеннән саклыйк».
