Шариф Назаров, мураббии варзидаи футболи тоҷик, даргузашт
Шариф Назаров, мураббии шинохтаи футболи тоҷик, пас аз бемории вазнину тӯлонӣ рӯзи 30-юми декабр дар шаҳри Душанбе аз олам даргузашт. Ӯ 80 сол дошт.
Ин зодаи ноҳияи Рӯдакӣ (собиқ Ленин) дар солҳои 60-70-уми садаи гузашта дар дастаҳои “Пахтакор”-и Қӯрғонтеппа ва “Помир”-и Душанбе ҳимоятгар буд.
Ӯ аслан ба ҳайси мураббии футбол машҳур шуд. Хидмати Шариф Назаров дар дастовардҳои “Помир”-и Душанбе беназир мебошад. Маҳз таҳти раҳбарии вай “Помир” ба лигаи олии қаҳрамонии СССР (1988) роҳхат гирифта, сипас то фурӯпошии Иттиҳоди Шӯравӣ дар лигаи олӣ муваффақона бозӣ кардааст.
Таҳти раҳбарии Шариф Назаров “Помир” ду бор қаҳрамони Тоҷикистон (1992 ва 1995) ва барандаи Ҷоми кишвар (1992) гардид. Вай дар солҳои 1994-1995 сармураббии дастаи “Навбаҳор” дар Намангони Узбекистон буд.
Назаров соли 1997 боз ба Тоҷикистон баргашт ва сармураббии “Помир” таъйин шуд. Ӯ, ҳамчунин, дастаи “Варзоб”-и Душанберо ду бор (1999 ва 2000) қаҳрамони Тоҷикистон ва як бор (1999) барандаи Ҷоми кишвар кардааст.
Солҳои 2001-2002 сармураббии дастаи “Фаррух”-и Ҳисор, солҳои 2003-2005 сармураббии “Авиатор” (баъдан “Парвоз”)-и ноҳияи Бобоҷон Ғафуров, солҳои 2006-2007 сармураббии “Хима”-и Душанбе буд.
“Авиатор” бо роҳбарии ин мураббии пуртаҷриба ду бор (2003, 2004) соҳиби медали биринҷӣ шуда, як дафъа (2004) Ҷоми Тоҷикистонро ба даст овардааст.
Шариф Назаров хатмкардаи Донишкадаи тарбияи ҷисмонии Тоҷикистон (1974) ва мактаби олии мураббиёни шаҳри Маскав (1983), мураббии шоистаи Тоҷикистон (1977) солҳои 1986-88,1989-95,1997-98 сармураббии “Помир”, солҳои 1992-95, 1999, 2003, 2005-2006 сармураббии дастаи мунтахаби миллии Тоҷикистон буд.
Бо раҳбарии Шариф Назаров дастаи мунтахаби миллии Тоҷикистон соли 2006 барандаи Ҷоми даъвати AFC (Конфедератсияи футболи Осиё) гардидааст.
Шариф Назаров аз моҳи июни соли 2009 раиси бошгоҳи футболи “Регар-ТадАЗ”-и Турсунзода буд. Баъдан дар Душанбе мактаби футболи Шариф Назаров таъсис ёфт, ки ӯ ҳамроҳи шогирдонаш ба тарбияи футболбозони наврас машғул буд.
Шариф Назаров ягона намояндаи ҷамоҳири Осиёи Марказӣ мебошад, ки ба дарёфти унвони баландтарину фахрии “Мураббии шоистаи СССР” (1991) муваффақ гардидааст.