W znakomitej „Asystentce" (2019), najgłośniejszym i najcichszym zarazem filmie ery #MeToo, reżyserka Kitty Green na przykładzie jednego dnia z życia pracownicy dużej korporacji portretuje świat rządzony przez mężczyzn. Panuje w nim zmowa milczenia, kobiety są zastraszane i knebluje się im usta. Wszelkie próby przełamania takiego stanu rzeczy kończą się odbiciem od ściany, tym bardziej że oprawców nigdy nie widać. Teraz dostaliśmy dzieło z tego nurtu o diametralnie odmiennej tonacji. Bohaterka...
