Stel dat corona niet lelijk had huisgehouden. En stel dus dat de vooraf aangekondigde moeder aller sportzomers én alle prestigieuze competities wél waren doorgegaan. Geen haan die er dan naar had gekraaid als het podium van de Sportman van het Jaar er krek hetzelfde had uitgezien als gisteren: Wout van Aert één, Romelu Lukaku twee, Remco Evenepoel drie. Weinig spelden tussen te krijgen, ook toen corona nog niet de voornaamste tegenstander van de sport bleek.
