خوشحالی من از این پایداری و اعتماد به ارزش‌های معنوی اصول مسیحی و آئین خداپرستی چنان وجودم را لبریز می‌سازد که با غرور آمیخته به تعجب به روزهای گذشته زندگی‌ام نظر می‌افکنم و علت این طرز تفکر را از خودم می‌پرسم چون هیچ به نظرم ساده نمی‌آید که دختری در قلب آموزش‌ها و تعلیمات ماتریالیستی به حکم یک غریزه ناشناس باز هم بتواند به مذهب و آئین کهنسال پدران خود پای‌بند باشد.
