در صورتی که فضای تجارت بین‌المللی وضع کنونی خود را حفظ کند، مشروط بر آنکه شرکت‌ها قادر به ادامه فعالیت تجاری حداقل در سطح کنونی خویش باشند و در مقابل متناسب با آن تقاضای کالا‌های بادوام و مصرفی از جانب بازار داخلی وجود داشته باشد تا این امر مانع از انباشت موجودی کالا در شرکت‌ها شود در میان‌مدت می‌توان همچنان انگیزه جبران ارزش بازیافتنی را به‌عنوان قوی‌ترین موتور محرک بازار تلقی کرد.
