مقام‌های دولتی در پاریس، هنگ کنگ، و سانتیاگو، به دلیل از دست دادن ارتباط خود با آرا و احساسات عمومی، نتوانستند پیش بینی کنند که انجام یک اقدام سیاسیِ به ظاهر ساده (نظیرِ افزایش مالیات سوختی، ارائه لایحه استرداد، و افزایش قیمت بلیط مترو)، جرقه یک انفجار بزرگ اجتماعی را خواهد زد.
