Με την πάροδο των χρόνων αρχίζω να υποψιάζομαι πως η γιαγιά μου υπήρξε ένα είδος Θεοδώρα Τζάκρη της εποχής της.
Με όλο τον σεβασμό στη μνήμη της θυμάμαι πως κατέληγε πάντα σε θυμόσοφα συμπεράσματα, ανεξαρτήτως του περιεχομένου της συζήτησης.
Ενδεχομένως η γιαγιά μου δεν θα έλεγε εύκολα «τον ήπιαμε», κυρίως επειδή οι λεπτομέρειες του «ποιον ήπιαμε» ή «τι ήπιαμε» θα έβαζαν σε δοκιμασία την αστική σεμνοτυφία της.
Αλλά δεν νομίζω ότι θα είχε πρόβλημα να αποφανθεί πως «όλα τα ‘χε η Μαριορή».
Τούτων δοθέντων δεν μπορούμε να μη βάλουμε τα γέλια με το ωραιότερο καλαμπούρι των ημερών που λέει πως «η Αριστερά έχει αποδειχθεί ιστορικά ο συνεπέστερος υποστηρικτής της εθνικής ανεξαρτησίας» (Δ. Καλτσώνης, «ΤΑ ΝΕΑ», 3-4/2).
Υπονοώντας προφανώς πως «όλα τα ‘χε η Μαριορή» αλλά εκείνο που μάρανε ιδιαίτερα την Αριστερά ήταν η εθνική ανεξαρτησία.
Θεϊκό. Πάμε παρακάτω όμως διότι έχω και καλύτερο.
Στις 13 Φεβρουαρίου, διαβάζω, οι έτεροι σύντροφοι Τεμπονέρας (πρώην και νυν ΣΥΡΙΖΑ), Χριστοδουλάκης (ΠΑΣΟΚ και ΚΙΝΑΛ εκ του ΚΙΔΗΣΟ πρώην ΠΑΣΟΚ) και Αχτσιόγλου (Νέα Αριστερά εκ του πρώην ΣΥΡΙΖΑ) θα συναντηθούν σε ένα θέατρο να αποφασίσουν «Απέναντι στον Μητσοτάκη, ποιος;» («ΤΑ ΝΕΑ», 5/2).
Ευλόγως η συζήτηση τοποθετείται παραμονή του Αγίου Βαλεντίνου ώστε όποιος (-α) πάρει το χρίσμα να εμφανιστεί την επομένη στο Μαξίμου με λουλούδια και γλυκά.
Κατά τα άλλα, η πρωτοβουλία είναι απολύτως ορθή και επιβεβλημένη.
Αν ο «απέναντι στον Μητσοτάκη» δεν προκύψει από μια συζήτηση σε κάποιο θέατρο, από πού θέλετε να προκύψει; Από τίποτα εκλογές;
Αυτά είναι μπερδεμένα πράγματα κι ευλόγως η Αριστερά τα αποφεύγει, τουλάχιστον όσο δεν θίγουν την εθνική ανεξαρτησία.
Ή τον Αγιο Βαλεντίνο.
Διότι αν τα φορτώσουμε στις εκλογές πώς το είπε κι η Τζάκρη; «Τον ήπιαμε!».
Δεν μπορώ βεβαίως να μη σημειώσω πως η εκδήλωση έχει ένα κενό. Εντάξει ο Μητσοτάκης, αλλά τι θα γίνει με την εθνική ανεξαρτησία;
Το κενό αυτό προκύπτει από την αποκάλυψη του έγκριτου επί θεμάτων ιπτάμενων αντικειμένων Βαρουφάκη πως τα F-35 που πάει να αγοράσει η Δεξιά είναι για πέταμα.
Διότι (όπως εξήγησε και δεν κάνω πλάκα) «μετά από είκοσι λεπτά πτήσης πέφτουν» ενώ «τα F-16 πετούν για ώρες».
Αλλά αν αρχίσουν να πέφτουν τα αεροπλάνα μας στο εικοσάλεπτο, τι νόημα έχει να κουβεντιάζουμε δεξιά κι αριστερά στα θέατρα ποιος θα είναι απέναντι στον Μητσοτάκη;
Από εδώ ακούω την Τζάκρη να φωνάζει «τον ήπιαμε!».
