Τους συγγενείς των θυμάτων δεν τους απασχολούν οι αποζημιώσεις, ανέφερε ο Αλέξης Κούγιας, ο οποίος εκπροσωπεί έντεκα οικογένειες ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους, στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.
«Σιγά – σιγά αρχίζω και συναντώ τους συγγενείς των θυμάτων οι οποίοι μας επέλεξαν και εμένα και τους συνεργάτες μου. Ούτε ένας δε μου έχει θέσει ακόμη θέμα αποζημίωσης. Ούτε ένας δεν έχει πει τίποτα. Εκείνο που λένε όλοι είναι «γιατί» και το δεύτερο, «πως θα ζήσουμε από δω και πέρα». Ειδικά αυτοί που είχαν ένα παιδί μόνο», είπε ο κ. Κούγιας στην ΕΡΤ.
Νέες αποκαλύψεις: Οι προειδοποιήσεις μήνες πριν την τραγωδία για τα φωτοσήματα
Ο ίδιος, δήλωσε σχετικά με τις ανακρίσεις της υπόθεσης πως: «Κανείς από τους συναδέλφους μου, ούτε εγώ, έχουμε δει πώς προωθούνται οι ανακρίσεις, τι ανακριτικές πράξεις διενεργούνται, αν είναι στοχευμένες και προσβλέπουν στην πλήρη διαλεύκανση υποθέσεως. Και πραγματικά αυτό είναι μια αδυναμία. Είναι πρωτοφανές».
Παράλληλα σημείωσε πως «θα παραγραφούν τα αδικήματα εάν δεν γίνει γρήγορη ανάκριση και δεν έχουμε σύντομα σεβασμό στο τεκμήριο αθωότητας. Όχι να τα τυλίξουμε σε μια κόλλα χαρτί, όπως λέγαμε παλιά στα χωριά μας. Και όχι γιατί πρέπει το δημόσιο αίσθημα να ικανοποιηθεί και να αρχίζουμε να κρατούμε προσωρινά ανθρώπους που δεν πρέπει να κρατηθούν».
Παράλληλα σημείωσε πως: «Πρέπει να σεβόμαστε το τεκμήριο αθωότητας. Εμείς οι δικηγόροι ειδικά, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Ειδικά εμείς που υποστηρίζουμε την κατηγορία. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν μιλάμε για κατηγορούμενους, είτε είναι στελέχη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ είτε είναι του Υπουργείου Συγκοινωνιών αργότερα, είτε είναι στελέχη της Hellenic Train. Πραγματικά όμως αν αποδοθούν κατηγορίες θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένες».
«Εάν η ανάκριση θα εξελιχθεί και προς το σημείο των πολιτικών ευθυνών. Γιατί εν δυνάμει όλοι, ανεξαρτήτως δεν το λένε, καταλαβαίνουν πού πηγαίνει αυτή η ιστορία. Δηλαδή εδώ πραγματικά εγώ στενοχωριέμαι αφάνταστα. Δεν είναι δυνατόν να είσαι πολιτικός προϊστάμενος σε μια υπόθεση», είπε.
Υπενθύμισε δε, ότι: «Με τις διώξεις που ασκήθηκαν, η παραγραφή – ειδικά για το αδίκημα της διατάραξης ασφαλείας συγκοινωνιών από την οποία διατάραξη επήλθαν πολλαπλοί θάνατοι – απειλείται με ποινή ισόβιας κάθειρξης. Αυτομάτως η παραγραφή αγγίζει τα όρια της εικοσαετίας. Δηλαδή έχει τη δυνατότητα η κύρια και ο κύριος ανακριτής, να πάνε 20 χρόνια πίσω. Για ποιους όμως; Όχι για τους πολιτικούς. Οι πολιτικοί έχουν φροντίσει με το νόμο περί ευθύνης υπουργών τα αδικήματα τους να παραγράφονται».
