Ποια είναι τα στελέχη που με τις τοποθετήσεις τους και τις δημόσιες παρεμβάσεις τους προκαλούν πονοκέφαλο στην Κουμουνδούρου και πυροδοτούν το πολιτικό σκηνικό
«Δεν υπάρχει εβδομάδα από τις κάλπες του 2019 και μετά που να μην υπήρξε ένα φάλτσο από δικό μας στέλεχος». Η φράση ανήκει σε τέως υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ. Για τους πιο καλοπροαίρετους, οι απόψεις και όπως διατυπώνονται είναι ο καθρέφτης ενός μαζικού και δημοκρατικού κόμματος. Για τους πιο αυστηρούς παρατηρητές είναι το αποτέλεσμα ενός κόμματος σε μετεωρισμό, σε μη σαφή στέρεη στρατηγική, αλλά και σε έλλειψη συνεκτικής γραμμής. Εδώ βέβαια πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός από τη διατύπωση μιας διακριτής γνώμης, από το φάλτσο, ή μια στάση που φέρνει σε δύσκολη θέση όλο τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Υπό αυτή την έννοια ο Αλέξης Τσίπρας έχει συχνά πονοκεφάλους και οι εστίες έντασης προσδιορίζονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα του χώρου του.
Τελευταίο παράδειγμα, η περίπτωση του Δημήτρη Τζανακόπουλου με την επικαιροποιημένη εκδοχή των... αρμών της εξουσίας που άναψε φωτιές στο πολιτικό σκηνικό και πυροδότησε την αντίδραση της κυβέρνησης αλλά και άλλων πολιτικών δυνάμεων. Βέβαια εδώ υπήρξε κεντρική κάλυψη για τα λεγόμενα του γραμματέα της ΚΕ του κόμματος και τέως υπουργού, και ο ίδιος δεν θα λέγαμε πως συγκαταλέγεται στους «πονοκεφάλους του πρόεδρου» ή σε εκείνους που ασύμμετρα συχνά πυροδοτούν το σκηνικό. Τα λεγόμενα και ως «κακά παιδιά» - εκ της γνωστής ταινίας - είναι στελέχη ή πρώην υπουργοί που έχουν και διατηρούν μια ακέραια διακριτή γραμμή συχνά σε πολιτικά ζητήματα - οι ίδιοι ενίοτε απασχολούν ή και καταθέτουν τις γνώμες αυτές και στα συλλογικά όργανα.
Ο Παύλος Πολάκης, μπορεί να έχει απασφαλίσει καιρό, όμως συχνά ήταν ακόμη και η αιτία να μπει το δίλημμα από κάποιους για... διαγραφή από το κόμμα λόγω τοποθετήσεών του ή και των προσφιλών του δημόσιων παρεμβάσεων στα κοινωνικά δίκτυα. Η πρόσφατη άποψη του Νίκου Μουζέλη, μέλους της ΚΕΑ του ΣΥΡΙΖΑ και καθηγητή, για οριοθέτηση των συμπεριφορών του τέως αναπληρωτή υπουργού Υγείας, αλλά και οι δεκάδες συστάσεις-τοποθετήσεις στελεχών εναντίον του σε συλλογικά όργανα (κυρίως από στελέχη της Ομπρέλας), είναι μια εστία εσωκομματικής έντασης που ο «αψύς Σφακιανός» μπαίνει στο κάδρο. Ο ίδιος προσφάτως δεν δίστασε με αφορμή τον χαρακτηρισμό για «δωσίλογους» της παράταξης της ΝΔ να κοντράρει και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πασχαλινές μέρες που διανύουμε δεν κατέγραψαν πυρά από τον Πολάκη, αλλά οι γνωρίζοντες λένε πως δεν θα αργήσει το επόμενο επεισόδιο.
Σε εκ διαμέτρου αντίθετη πλευρά βρίσκεται ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου. Με δική του διακριτή θέση για πολλά θέματα, δραστηριότητα στην Ευρωβουλή, συχνά διαφοροποιείται πολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ διατηρεί καλούς διαύλους με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο - ίσως περισσότερους με τον τέως ΥΠΟΙΚ απ' ό,τι με τους συντρόφους του στην ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Προσφάτως μάλιστα σε άρθρο του διατύπωσε το ερώτημα και τον σκεπτικισμό του για την απουσία του Τσακαλώτου από την παρουσίαση του οικονομικού προγράμματος του κόμματος. Βρίσκεται δε σε μόνιμη κόντρα με τον αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δημήτρη Παπαδημούλη.
Στα «κακά παιδιά» ανήκει σύμφωνα με μια γνώμη ο Νίκος Φίλης, ιστορικό στέλεχος και προσκείμενος στο ρεύμα της Ομπρέλας. «Πάντα όμως πολιτικά», είναι οι διαφοροποιήσεις του παραδέχεται και προεδρικός του ΣΥΡΙΖΑ. Η πιο νωπή κόντρα του ήταν για το Ελληνικό και η απουσία του από τη Βουλή κατά της ψήφισης από το κόμμα του επί της αρχής. Η Θεοδώρα Τζάκρη επίσης είναι επιρρεπής σε φάλτσα, σύμφωνα με μια ανάγνωση, με την αποστροφή της για τους απόδημους σε συνέντευξή της να είναι η πιο κοντινή που φιτίλιασε το κόμμα και το πολιτικό σκηνικό.
«Το θέμα είναι πότε μια στάση είναι πολιτική και πότε αναιρετική της κεντρικής γραμμής», σημειώνει συνομιλητής του Αλέξη Τσίπρα. Υπό αυτή την έννοια, σήμερα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πάντα με ενδιαφέρον παρακολουθούν τις παρεμβάσεις του Τσακαλώτου (που εσχάτως δεν έχει χημεία με τον πρόεδρο του κόμματος), παρότι ο ίδιος περισσότερο ως πόλος καταγράφεται παρά ως στέλεχος που φαλτσάρει. Μέχρι την επόμενη ένταση.
