Η μάχη της διαδοχής μπήκε στην τελική ευθεία. Η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση (CDU) θα εκλέξει νέο πρόεδρο στο παγγερμανικό συνέδριο που έπειτα από δύο αναβολές λόγω κορωνοϊού θα πραγματοποιηθεί στις 16 Ιανουαρίου. Επί σχεδόν έναν χρόνο το μεγαλύτερο κόμμα της Γερμανίας παραμένει με υπηρεσιακή πρόεδρο την Ανεγκρέτ Κραμπ - Καρενμπάουερ. Η AKK, εκλεκτή διάδοχος της Μέρκελ στο CDU, έμεινε μόλις 14 μήνες πρόεδρος, δεν κατάφερε να διαχειριστεί τη διολίσθηση της οργάνωσης στην Ανατολικογερμανική Θουριγγία προς την ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και παραιτήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο.
Ο Φρίντριχ Μερτς είναι ένας από τους τρεις διεκδικητές της προεδρίας. Ξεχωρίζει από τους άλλους δύο (Αρμιν Λάσετ και Νόρμπερτ Ρένγκεν) με τη ρητορική του δεινότητα και κυρίως το σαφές πολιτικό του προφίλ. Στον χαρισματικό Μερτς προσβλέπει η δεξιά πτέρυγα του κόμματος να ξαναδώσει στο CDU το καθαρό πολιτικό στίγμα της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας, το οποίο θεωρούν ότι σοσιαλδημοκρατικοποιήθηκε στα 18 χρόνια προεδρίας της Μέρκελ.
Ο 65χρονος σήμερα Φρίντριχ Μερτς πέρασε από την Ευρωβουλή την πενταετία 1989-1994 και ομοσπονδιακός βουλευτής από το 1994 έως το 2009. Χρημάτισε πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, κοινοβουλευτικός ηγέτης της Χριστιανικής Ενωσης (CDU/CSU) τη διετία 2000-2002. Συγκρούστηκε όμως με την πρόεδρο τότε του CDU Ανγκελα Μέρκελ, αποσύρθηκε από την κεντρική πολιτική σκηνή, δραστηριοποιήθηκε στο Εποπτικό Συμβούλιο της Blackrock. Επανήλθε το 2018 και διεκδίκησε την προεδρία του CDU, αλλά ηττήθηκε με μικρή διαφορά από την Ανεγκρέτ Κραμπ - Καρενμπάουερ. «Αν η διαφορά δεν ήταν τόσο οριακή, θα είχα αποσυρθεί», εξηγεί ο Μερτς στους ξένους ανταποκριτές της ένωσης VAP την απόφασή του να ξαναμπεί στην κούρσα διαδοχής.
Η κρίση του κορωνοϊού ενισχύει περισσότερο τον αντίπαλό του Αρμιν Λάσετ, που ως πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας έχει σαφώς μεγαλύτερη προβολή. Αλλά για τον Φρίντριχ Μερτς είναι η τελευταία ευκαιρία για τον μεγάλο στόχο: την προεδρία του CDU και στη συνέχεια την καγκελαρία. Προς το παρόν τηρεί τα προσχήματα. Ο υποψήφιος καγκελάριος, λέει, θα οριστεί σε συνεννόηση του CDU με το μικρότερο, «αδελφό» κόμμα CSU της Βαυαρίας. Αλλά αν εκλεγεί πρόεδρος του CDU, αναμφίβολα θα είναι και υποψήφιος καγκελάριος της Δεξιάς στις παγγερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2021.
Θα είναι «πολιτική τομή» για τη Γερμανία, εξηγεί ο Μερτς σε ερώτηση των «ΝΕΩΝ». Υστερα από 16 χρόνια δεν θα κατεβεί στις εκλογές η Ανγκελα Μέρκελ. «Για πρώτη φορά από το 1949, νυν καγκελάριος δεν θα είναι εκ νέου υποψήφιος στις εκλογές. Θα πάμε στις εκλογές χωρίς το μπόνους της καγκελαρίας, με όλα τα ρίσκα και όλες τις ευκαιρίες που αυτό σημαίνει», λέει ο Μερτς. Ευκαιρία θεωρεί την αλλαγή του πολιτικού προσωπικού στο CDU που θα φέρει και τον προγραμματικό «επαναπροσδιορισμό της οικονομικής, δημοσιονομικής, κοινωνικής πολιτικής» έπειτα από 16 χρόνια διακυβέρνησης Μέρκελ.
Ο στόχος του «επαναπροσδιορισμού» ισχύει και για την ευρωπαϊκή πολιτική. «Βασική μου πεποίθηση είναι ότι η Γερμανία πρέπει να δραστηριοποιείται εντονότερα στην Ευρώπη και να επιδιώκει την ευρωπαϊκή συναίνεση», λέει. Σπεύδει αμέσως να διευκρινίσει ότι «αυτό δεν είναι επίκριση για κάποιον», είναι η προσωπική του άποψη. Στην ουσία είναι έμμεση αιχμή στη Μέρκελ, την οποία κατηγορούν Αυστριακοί, Ούγγροι, Τσέχοι ότι αυτονομήθηκε στη διαχείριση του Προσφυγικού.
Τι θα έκανε με την Τουρκία ο Μερτς αν ήταν σήμερα καγκελάριος της Γερμανίας; «Δεν έχω στη διάθεσή μου όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για μια ασφαλή αξιολόγηση», λέει. «Εχουμε με την Τουρκία μια συμφωνία, η οποία τηρείται και από τις δύο πλευρές. Είναι μια επιτυχία, αν δει κανείς ότι το πρόβλημα υπάρχει επί τέσσερα χρόνια και επί τέσσερα χρόνια τηρείται η συμφωνία. Παρ’ όλα αυτά, γνωρίζουμε όλοι ότι η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία είναι δύσκολη, η σχέση με τον Ερντογάν είναι δύσκολη, είναι δύσκολος εταίρος. Και στο θέμα αυτό θεωρώ ότι το καλύτερο θα ήταν ως Ευρώπη να είμαστε ενωμένοι», εξηγεί ο Μερτς.
