«Η πραγματικότητα αυτή αντανακλά στην ουσία την κατάσταση του εγκεφάλου με βάση την οποία ο άνθρωπος δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά. Λέγεται αλλιώς και γνωστική εξασθένηση. Δεν μπορώ να σκεφτώ αρκετά καθαρά» υποστηρίζει ο ΜακΚέλαρ στον Guardian
Για τον Μιραμπάι Νίκολσον ΜακΚέλαρ, ο νέος κοροναϊός ήταν μια εμπειρία με ήπια συμπτώματα από μικρούς πόνους στο στήθος μέχρι και ημικρανία 11 ημερών.
Επτά μήνες αργότερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο 36χρονος από την Αυστραλία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει συμπτώματα, αυτή τη φορά διαφορετικά, συμπεριλαμβανομένης και της δυσκολίας στη μνήμη, που συχνά περιγράφεται ως «εγκεφαλική ομίχλη».
«Η πραγματικότητα αυτή αντανακλά στην ουσία την κατάσταση του εγκεφάλου με βάση την οποία ο άνθρωπος δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά. Λέγεται αλλιώς και γνωστική εξασθένηση. Δεν μπορώ να σκεφτώ αρκετά καθαρά» υποστηρίζει ο ΜακΚέλαρ στον Guardian.
Οι συνέπειες, όπως ο ίδιος αναγνωρίζει, είναι πολλές. «Δεν μπορώ να δουλέψω περισσότερο από μία έως δύο ώρες την ημέρα και ακόμη και το να φεύγω από το σπίτι για ψώνια είναι μια πρόκληση» λέει.
Όπως περιγράφει «όταν κουράζομαι τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα και κάθε μέρα είναι μια δύσκολη κατάσταση. Μερικές φορές το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κάθομαι στο κρεβάτι και να παρακολουθώ τηλεόραση».
Ο άνδρας εξηγεί πως συχνά δεν μπορεί να κάνει συνεκτική συνομιλία, να γράψει ένα μήνυμα ή να στείλει ένα email. «Νιώθω σαν σκιά του πρώην εαυτού μου. Δεν ζω, απλά υπάρχω».
Ο Δρ. Μισέλ Ζάντι, σύμβουλος του Queen Square Institute of Neurology, ισχυρίζεται πως έχει γνωρίσει κι άλλους ασθενείς που ζουν σε αυτή την κατάσταση εδώ και μερικούς μήνες. Μερικοί από αυτούς έχουν εισαχθεί στο νοσοκομείο ή την εντατική, ενώ υπάρχουν κι άλλοι που το πέρασαν στο σπίτι.
«Το ποσοστό των ατόμων με αυτά τα συμπτώματα ως αποτέλεσμα του κοροναϊού είναι άγνωστο. Μερικές μελέτες κάνουν λόγο για 20%, αλλά κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά αν ισχύει κάτι τέτοιο» επισημαίνει.
Παράλληλα, ο Ζάντι τονίζει πως και στο παρελθόν έχουν καταγραφεί δυσκολίες στη σκέψη και τη συγκέντρωση από ασθενείς που αντιμετώπιζαν παρόμοιες καταστάσεις. «Οι γιατροί και οι επιστήμονες δεν θα χρησιμοποιούσαν απαραίτητα την «ομίχλη του εγκεφάλου» ως διάγνωση, καθώς δεν ορίζει ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα και τι θα μπορούσε να το προκαλεί» λέει.
Ο Δρ Wilfred Van Gorp, πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Κλινικής Νευροψυχολογίας, επισημαίνει ότι πολλοί που νόσησαν έχουν επίσης προβλήματα όπως πονοκεφάλους, δυσφορία σε δυνατούς θορύβους και αδυναμία ελέγχου των συναισθημάτων. «Τα συμπτώματα μοιάζουν πολύ με αυτά των ασθενών μετά από διάσειση», λέει, προσθέτοντας ότι υπάρχουν επίσης ομοιότητες με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Σύμφωνα με τον Ζάντι, θα μπορούσαν να υπάρχουν πολλές αιτίες που προκαλούν την κατάσταση αυτή, από τη φλεγμονή στο σώμα έως την έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο.
Η έλλειψη οξυγόνου αποτελεί ιδιαίτερη ανησυχία για όσους πέρασαν χρόνο με αναπνέοντας με μηχανική υποστήριξη. Ο Ζάντι προσθέτει ότι εργαστηριακά πειράματα έχουν δείξει ακόμη και ότι ο ιός μπορεί να μολύνει εγκεφαλικά κύτταρα και να διακόψει την παροχή οξυγόνου σε γειτονικά κύτταρα – αν και τα ευρήματα αυτά δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους.
Ενώ οι μελέτες είναι λίγες, υπάρχουν ενδείξεις από ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με σοβαρά νευρολογικά σύνδρομα ότι ο κοροναϊός μπορεί να επηρεάσει το νευρικό σύστημα, με ανησυχίες ότι θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα όπως νευροφλεγμονή και βλάβη στην προστατευτική επικάλυψη των νευρικών κυττάρων. Θα μπορούσαν επίσης να υπάρχουν ψυχολογικοί παράγοντες, ιδιαίτερα μεταξύ των επιζώντων που πέρασαν χρόνο σε ΜΕΘ. «Το να έχει περάσει κανείς αυτό είναι κάτι πολύ τρομακτικό» καταλήγει ο Ζάντι.
