Η Γαλλία μετά την σε υψηλών τόνων αντιπαράθεση με την Τουρκία φαίνεται πως επιδιώκει προσέγγιση με τη Ρωσία προκειμένου να «φρενάρει» τις επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας, η οποία απαντά με… εμβάθυνση των σχέσεων με το καθεστώς του Φαγιέζ Αλ Σάρατζ
Έντονη διπλωματική κινητικότητα παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες για την εμφύλια πολεμική σύρραξη που κρέμεται από μια κλωστή στη Λιβύη, καθώς πληθαίνουν οι πιέσεις προς τα αντιμαχόμενα μέρη για κατάπαυση του πυρός.
Η Γαλλία μετά την σε υψηλών τόνων αντιπαράθεση με την Τουρκία φαίνεται πως επιδιώκει προσέγγιση με τη Ρωσία προκειμένου να «φρενάρει» τις επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας, η οποία απαντά με… εμβάθυνση των σχέσεων με το καθεστώς του Φαγιέζ Αλ Σάρατζ.
Εμανουέλ Μακρόν και Βλαντιμίρ Πούτιν πραγματοποίησαν την Παρασκευή τηλεδιάσκεψη κατά τη διάρκεια της οποίας κυριάρχησε το θέμα της Λιβύης.
Ο γάλλος πρόεδρος «είναι βέβαιος ότι μπορούμε να προχωρήσουμε» με τη Ρωσία σε έναν ορισμένο αριθμό θεμάτων, όπως η κρίση στη Λιβύη, έγινε γνωστό από το περιβάλλον του στο τέλος της σχεδόν δίωρης συνάντησης.
«Ο πρόεδρος είναι βέβαιος ότι μπορούμε να προχωρήσουμε με τη Ρωσία σε έναν αριθμό θεμάτων» σύμφωνα με την πηγή αυτή, που επικαλέστηκε στη συνέχεια συγκεκριμένα τη Λιβύη όπου, όπως ανέφερε, η Γαλλία και η Ρωσία μοιράζονται «κοινό συμφέρον που είναι η σταθεροποίηση της Λιβύης και η επανένωση των θεσμών της».
Ο Μακρόν εξέφρασε «όλες τις ανησυχίες που του προκαλεί η ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας» υπέρ της μιας πλευράς των εμπολέμων, της κυβέρνησης του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ (GNA), που αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ, «και επίσης αναφέρθηκε στις ξένες παρεμβάσεις στο Χάφταρ και τη δύναμη Βάγκνερ, μια ομάδα ρώσων μισθοφόρων, προσκείμενων στον ρώσο πρόεδρο, σύμφωνα με πηγή του περιβάλλοντος του προέδρου.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν απάντησε ότι «θα εργαστούμε μαζί για την εκεχειρία στη βάση της παρούσας στρατιωτικής κατάστασης» σύμφωνα με το περιβάλλον του γάλλου προέδρου, ενώ οι δυνάμεις της GNA είχαν πρόσφατα σημαντικές νίκες σε βάρος αυτών του στρατάρχη Χαφτάρ. Οι δύο άνδρες κάλεσαν σε εκεχειρία στη Λιβύη και επιστροφή στο διάλογο, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το Κρεμλίνο μετά τη συνομιλία των δύο ηγετών.
Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η Ρωσία δεν θα επιτρέψει την προέλαση των υποστηριζόμενων από την Τουρκία δυνάμεων του Σάρατζ προς την ανατολική Λιβύη, όπου έχει επενδύσει τόσα πολλά. Ηδη, τα ρωσικά Μιγκ και Σουχόι που μεταφέρθηκαν στη βάση της Αλ Τζούφρα, νότια της Σύρτης, για να ενισχύσουν τον Χαφτάρ, σταμάτησαν με αεροπορικούς βομβαρδισμούς την προέλαση των κυβερνητικών δυνάμεων σε απόσταση ασφαλείας από τη Σύρτη.
Την ίδια στιγμή, η Τουρκία «ανάγκασε» τη Γαλλία να αλλάξει τη συμπεριφορά της και να είναι ακόμα πιο επικριτική και επιθετική κατά της Άγκυρας. Θεωρώντας ότι η Τουρκία είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και πιστεύοντας ότι στη Λιβύη έχει τον απόλυτο έλεγχο, προχώρησε σε κινήσεις κατά της Γαλλίας, οι οποίες θεωρήθηκαν επιθετικές, με το Παρίσι να απαιτεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση να συζητήσει θέμα Τουρκίας και να παρεμβαίνει στο ΝΑΤΟ.
Την ίδια στιγμή, σε δηλώσεις του ο τούρκος υπουργός Ενέργειας, Φατίχ Ντονμέζ, υποστήριξε πως αυτή τη στιγμή στόχος είναι να υλοποιήσει τις συμφωνίες της με τη Λιβύη.
«Αυτό που κοιτάζουμε τώρα στη Λιβύη είναι πώς μπορούμε να προχωρήσουμε και να ενισχύσουμε τη συνεργασία μας. Αλλά το κατεξοχήν ζήτημα και στόχος τώρα στη Λιβύη είναι –αναμφίβολα- να εγκαθιδρυθεί μια μόνιμη ειρήνη και να επέλθει ηρεμία» επεσήμανε ο τούρκος υπουργός Ενέργειας, ενώ όσον αφορά τη συνεργασία Άγκυρας-Τρίπολης για την ανασύσταση του κράτους της Λιβύης, ο Φατίχ Ντονμέζ αναφέρθηκε στη σχεδιαζόμενη συμβολή των τουρκικών εταιρειών στην εξόρυξη των πετρελαίων της χώρας, προκειμένου να τα καρπωθεί ο λαός της κι όχι η Τουρκία, όπως τόνισε.
«Εμείς εκεί σχεδιάζουμε να συνεργαστούμε μαζί με την εθνική πετρελαϊκή εταιρεία της Λιβύης. Εξάλλου και στο παρελθόν είχε γίνει κάτι αντίστοιχο. Αλλά στο μεταξύ, μπορεί να υπάρξουν κι άλλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρίες με τις οποίες μπορούμε να κινηθούμε από κοινού. Αλλά αυτό ο καιρός θα το δείξει. Και να πούμε αυτό: Το πετρέλαιο και οι φυσικοί πόροι της περιοχής είναι για τη ευημερία και την ανάπτυξη του Λιβυκού λαού. Δεν είμαστε αποικιοκράτες. Δεν πηγαίνουμε εκεί έχοντας ιμπεριαλιστικά κίνητρα» δήλωσε εμφαντικά.
