Καθημερινά, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υποκύπτει στη γοητεία της τοξικής αντιπαράθεσης, ενισχυμένη από την άγνοιά του, τον ναρκισσισμό του και την αμετροέπειά του. Για να καλύψει το κενό της προγραμματικής του ένδειας, την απουσία προτάσεων και πολιτικής, τη light προσωπικότητά του, θα επενδύσει στην τοξικότητα και στην πόλωση. Αυτό πουλάει στο κοινό του, αυτό θα υπηρετήσει. Γράφει ο Μανόλης Καψής..
Ο Ζαν Ζακ Ρουσώ αναρωτιόταν στις Ονειροπολήσεις του ΄για το ποιός έχει αφιερώσει τη ζωή του στην αλήθεια’.
Όσοι περίμεναν ειρηνικό (πολιτικά) Πάσχα και χαλαρή ψήφο στις Ευρωεκλογές, καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν.
Το ερώτημα του τίτλου μπήκε τις εποχές των φουγάρων. Το '76 που αυγάτιζε η σοσιαλμανία στον τόπο. Το ξαναφέρνουν τα βιομηχανικά λουκέτα που έρχονται.
Σε συνέντευξη του στο Variety, ο σπουδαίος Λόουτς δήλωσε ότι τρέφει «τεράστιο σεβασμό» για τον Γκλέιζερ και ότι η ομιλία του ήταν «πολύ γενναία».
Προκειμένου να μας προσγειώσω στην πραγματικότητα, δανείζομαι δυο παραγράφους από ρεπορτάζ των τελευταίων ημέρων.
