Prijem Poljske, Češke, Slovačke, Mađarske, Litvanije, Latvije, Estonije, Slovenije, Malte i Kipra u EU 1. maja 2004, bio je kruna tranzicije nakon pada Berlinskog zida. Nove članice su od tada udvostručile bruto društveni proizvod. Međutim, populizam i prevaga nacionalnih interesa često ugrožavaju evropsku koheziju.
Zamišljena kao mirovni projekat odnosno unija, zbog rizika od prelivanja rata u Ukrajini koja je suočena sa ruskom invazijom, EU sve više postaje i ratna unija.
S obzirom na zamor od proširenja, pitanje je da li EU sada ima snage za još jedan "veliki prasak" (Bing Bang) da primi balkanske zemlje, zatim Moldaviju, Gruziju i Ukrajinu.
Proširenje 2004. simbolično je označilo kraj ideološke i blokovske podele u Evropi, sada bi pomoglo u borbi protiv vraćanja blokovske podele i geopolitičkih rivalstava.
