– Клубта таныштык без. Авылда туй ясап кайнаналар белән бергә яши башладык. Бу өйдә абыйның гаиләсе белән бергә ел ярым яшәдек. Абый йорт җиткереп шунда күченделәр. Мин иртәнге дүрттә торып фермага сыер савырга йөри идем. Бер елга ике йөз көн эшләргә кирәк. Бер генә көн эшкә бармасаң җыелышларда кисәтәләр, бер еллык хезмәтеңне югалтырга мөмкин идең. Өйдә дә йорт эшләре көтеп тора бит. Унсигез ел биредә эшләгәннән соң ягулык сату станциясенә киттем. Анда егерме еллап хезмәт куйдым. Гомуми хезмәт стажым кырык бер ел, – дип сөйләде Юлия Назарова үзенең гаилә тормышы турында.
Николай Назаров алты айлык вакытта әтисез калган, ул сугышта вафат булган. Николай дүрт елга якын Тын океан флотында хезмәт итә. “Сельхозтехника оешмасында кырык елга якын эшли. Шул гомер эчендә инженер-технолог, автокранчы, эретеп ябыштыручы була, “ЗИЛ-169”, “ЗИЛ-130” машиналарын иярли, ДООСАФ та инструктор һөнәрләрен башкара.
–“Сельхозтехника”да эшләгәндә модульле төзелешләрне без алып бардык. 1981 елда безне “Казаньремтехпред”ка күчерделәр, хезмәт хакыбыз почта аша килә иде, – дип искә алды ул хезмәт юлларын. – Яшь чакларыбыз бик күңелле үтте. Урамыбыз белән дус тату яшәшдек. Бер-беребезгә кунакка йөрдек. Ул вакытта туйлар да күп була иде. Үз хезмәт көчебез белән тормыш иттек. Агач йорт урынына кирпечтән төзедек. Өйдәге барлык уңайлыкларны улым эшләде.
Тулырак язманы газетабыздан укый аласыз.
Таңсылу Минһаҗева.
Автор фотосы.