Уенның тәмен белеп уйнадык
Сәлисә Гәрәевага 54 яшь. Оныкларына сокланып үзенең бала вакытларын исенә төшерергә ярата ул.
-Без бала чакта рәхәтләнеп, уенның тәмен белеп, онылып уйный идек. Кышын, бияләйләр, итекләр боз булып катканчы урамнан керү юк. Еш кына “Патша төшерү” уйный идек. Тау башына менгән кеше патша була. Ул вакытта таулар да биегрәк булган күрәмсең, чана, чаңгы шуа идек. Өйдә утырган бала юк, барысы да урамда, кичкә кадәр балалар тавышы белән гөр килеп тора. 25-30 градус салкын булганда радиодан һава торышын тыңлыйбыз, мәктәптә укулар булмаячак дигән хәбәрне ишеткәч, мәктәпкә бармыйбыз. Киенеп урамга чыгып китәбез дә рәхәтләнеп уйныйбыз, укытучыларны күрсәк өйгә кереп качабыз, аннан тагын чыгып тирләп-пешеп уйнаганнар бер дә онытылмый. Шулай да яхшы укыдык, әти-әнинең йөзенә кызыллык китермәдек,-дип сөйли ул. Шунда күңеленә бик уелып калган бер вакыйганы искә төшереп үтте. “Турыдан барырга теләптер инде, кеше йөрмәгән текә ярдан су буена төшәргә бара идем, яр белән кар арасындагы куышлыкка төшеп киттем. Бер якта текә яр, икенче якта кар. Атлаган саен кар ишелә. Кычкыра, кычкыра тавышым бетте. Күрше малае яр буйлап чаңгы шумаган булса, мине таба да алмаган булырлар иде. Ул ишетеп, әнигә әйткән, әни тартып чыгарганын һич онытасым юк”,-ди ул. Чанага телен дә ябыштырган чаклары булган аның.
Гөлназ Зарипова.
Бу язманың тулы вариантын газетаның киләсе санда укый аласыз.