Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν θα παραπονιέται για την έλλειψη ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν θα εμφανιστεί ποτέ στη δουλειά με χανγκόβερ. Οι άνθρωποι κάνουν τυπογραφικά λάθη, η Τεχνητή Νοημοσύνη όχι. Σταματήστε να προσλαμβάνετε ανθρώπους – Η εποχή των εργαζομένων με Τεχνητή Νοημοσύνη είναι εδώ.
Τα παραπάνω είναι διαφημιστικά σλόγκαν της νεοφυούς εταιρείας Artisan, που διαφημίζει ότι κατασκευάζει «εργαζομένους που λειτουργούν με Τεχνητή Νοημοσύνη. Στην πραγματικότητα απλώς παρέχει λογισμικό για τα τμήματα πωλήσεων και εξυπηρέτησης πελατών των επιχειρήσεων, ενσωματώνοντας εργαλεία Generative AI– παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης.
H πρώτη της «ΑΙ υπάλληλος» ονομάζεται Αva και είναι μια ψηφιακή «αντιπρόσωπος ανάπτυξης πωλήσεων». Μπορεί να εντοπίσει δυνητικούς πελάτες, να συντάξει προσωποποιημένα μηνύματα, ακόμα και παράγει πρωτότυπες ιδέες, «σαρώνοντας» και αξιολογώντας σε δευτερόλεπτα όλο τον όγκο δεδομένων που σε έναν άνθρωπο θα έπαιρνε ώρες. Ή τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται οι «γονείς» της και ιδρυτές της Artisan.
Εννοείται ότι η καμπάνια, που δοκιμάστηκε στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο, προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις, όπως ήταν άλλωστε ο σκοπός της. Πρόκειται για μια μέθοδο δοκιμασμένη στο διαδικτυακό μάρκετινγκ, το rage bait – επί λέξει το «δόλωμα της οργής». Προσπαθείς να ανεβάσεις τα «κλικ», τους ακολούθους, τα σχόλια και το ενδιαφέρον των χρηστών – πελατών, άρα και τα έσοδα, υποδαυλίζοντας την οργή τους, με προκλητικούς, εμπρηστικούς και αμφιλεγόμενους τίτλους, αναρτήσεις, memes κ.λπ.
Η διαφημιστική εκστρατεία της Artisan έγινε viral και η φήμη της ξεπέρασε τα όρια της πόλης του Σαν Φρανσίσκο. Οι γιγαντοαφίσες – billboards αναρτήθηκαν σε ταμπλό αυτοκινητόδρομων, αλλά και σε στάσεις λεωφορείων στο κέντρο της πόλης. Το λανσάρισμα της καμπάνιας συνέπεσε με το ξέσπασμα απεργιακών κινητοποιήσεων σε κεντρικό ξενοδοχείο για καλύτερους μισθούς και διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Ήταν σαν να ρίχνει λάδι στη φωτιά, σε μια πόλη που ήδη παλεύει με τις επιπτώσεις της αυτοματοποίησης στην απασχόληση, επισημαίνει τεχνολογικό περιοδικό.
Ο 23χρονος διευθύνων σύμβουλος της Artisan, Τζάσπαρ Καρμάικλ Τζακ, περιέγραψε την καμπάνια ως σκόπιμα προκλητική. «Είναι λίγο δυστοπική επειδή η ίδια η τεχνητή νοημοσύνη είναι δυστοπική. Θέλαμε μια καμπάνια που θα τραβήξει τα βλέμματα. Δεν το πετυχαίνεις αυτό με βαρετά σλόγκαν», δήλωσε σε συνέντευξή του. Σύμφωνα με τον ίδιο, η καμπάνια είχε στόχο να αμφισβητήσει τις κυρίαρχες αντιλήψεις και να προκαλέσει συζητήσεις σχετικά με τον αναβαθμισμένο ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στον εργασιακό χώρο. «Εμείς αγαπάμε τους ανθρώπους», συμπλήρωσε. «Δε νομίζω ότι θα σταματήσουν ποτέ οι εταιρείες να προσλαμβάνουν ανθρώπους. Κι εμείς κάνουμε πολλές προσλήψεις τώρα»
«Stop Hiring Humans» billboards around SF pic.twitter.com/jBUSErvMfK
— AI Notkilleveryoneism Memes (@AISafetyMemes) December 12, 2024
Το επιχείρημα της Artisan είναι ξεκάθαρο: οι «υπάλληλοί» της με Τεχνητή Νοημοσύνη κοστίζουν 96% λιγότερο από τις προσλήψεις ανθρώπινου προσωπικού και υπόσχονται μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα χωρίς τις ιδιοτροπίες της ανθρώπινης φύσης. Παρά τις αντιδράσεις, η καμπάνια φαίνεται ότι πέτυχε τον στόχο της. Η αναγνωρισιμότητα της εταιρείας αυξήθηκε, το ίδιο και τα αιτήματα από ενδιαφερόμενους αγοραστές.
Σύμφωνα με το περιοδικό Futurism, πρόκειται για μια καμπάνια βαθιά μισανθρωπική, ακόμα και για τα δεδομένα της Silicon Valley. To Σαν Φρανσίσκο, όπως και άλλες πόλεις-κοιτίδες των νέων τεχνολογιών, έχει ένα μεγάλο πληθυσμό αστέγων και βρίσκεται στη δίνη μιας έντονης στεγαστικής κρίσης. Μια εικόνα που έγινε επίσης viral έδειχνε μια εξαθλιωμένη άστεγη να σέρνεται στο πεζοδρόμιο, κάτω από την αφίσα που λέει ότι οι ΑΙ εργαζόμενοι δεν γκρινιάζουν για τα ρεπό που δεν παίρνουν.
«Σταματήστε να προσλαμβάνετε ανθρώπους» – Το σλόγκαν που εξόργισε
Η καμπάνια της Artisan εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στο σύγχρονο εργατικό δυναμικό. Οι υποστηρικτές της ΤΝ υποστηρίζουν ότι μπορεί να χειριστεί πιο αποτελεσματικά τα πιο ανιαρά-επαναληπτικά καθήκοντα, απελευθερώνοντας τις πιο δημιουργικές πλευρές της ανθρώπινης εργασίας.
Οι επικριτές της ΤΝ ωστόσο, προειδοποιούν για πιθανές απώλειες θέσεων εργασίας αλλά και ηθικά ζητήματα. Προς το παρόν, η καμπάνια της Artisan χρησιμεύει ως μια έντονη υπενθύμιση ότι η συζήτηση σχετικά με τον ρόλο της ΤΝ στο εργατικό δυναμικό δεν είναι απλώς θεωρητική. Διαμορφώνει ήδη τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες σκέφτονται για τις προσλήψεις και την παραγωγικότητα.
Εμπειρογνώμονες από το πανεπιστημιο Wharton, υποστηρίζουν σε άρθρο τους στην Wall Street Journal, ότι η άνοδος της Παραγωγικής Τεχνητής Νοημοσύνης δεν θα οδηγήσει σε μαζικές απώλειες θέσεων εργασίας, όπως φοβούνται ορισμένοι. Εξηγούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα δημιουργήσει πιθανότατα περισσότερες θέσεις εργασίας λόγω της εξάρτησής της από την ανθρώπινη επίβλεψη. Η τεχνητή νοημοσύνη, αν και προηγμένη, απέχει ακόμη πολύ από το να είναι αυτόνομη και αξιόπιστη, καθώς δυσκολεύεται με την ακρίβεια και συχνά παράγει παραπλανητικές πληροφορίες, γνωστές ως «ψευδαισθήσεις τεχνητής νοημοσύνης». Για παράδειγμα, τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα όπως το ChatGPT μπορούν να επεξεργαστούν τεράστια δεδομένα, αλλά δεν έχουν την ικανότητα να τα αναλύσουν σωστά, γεγονός που οδηγεί σε αβεβαιότητα σχετικά με την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων που παράγονται από την ΤΝ.
Επιπλέον, οι εταιρείες είναι επιφυλακτικές όσον αφορά την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών, καθώς προτιμούν να διατηρούν τον έλεγχο και την αποτελεσματικότητα. Οι κίνδυνοι που συνδέονται με την ΤΝ είναι πολύ υψηλοί για πολλές επιχειρήσεις ώστε να εξετάσουν το ενδεχόμενο αντικατάστασης του εργατικού δυναμικού τους με ατελή τεχνολογία. Οι αρθρογράφοι επισημαίνουν ότι η ανθρώπινη εργασία περιλαμβάνει πολύπλοκη, άτυπη επικοινωνία και οργανωτική γνώση που η AI δεν μπορεί να αναπαράγει.
Ο βασικός όμως λόγος που οι άνθρωποι δεν πάψουν να είναι απαραίτητοι στις επιχειρήσεις, είναι ότι από την ανθρώπινη εργασία παράγεται η αξία και η υπεραξία, την οποία ιδιοποιείται το κεφάλαιο στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Οι μηχανές από μόνες τους – ως ανθρώπινα δημιουργήματα – δεν παράγουν αξία. Πρόκειται για μια ιδέα που εμπεριέχεται στο περίφημο απόσπασμα του Μαρξ για τις μηχανές, και αναλύεται έξοχα στο βιβλίο του Τζορτζ Καφέντζις «Γιατί οι μηχανές δεν μπορούν να δημιουργήσουν αξία».
