Η ανατροπή Ασαντ και η άνοδος στην εξουσία του Αλ Σαρά ή Αλ Γκολάνι, το nom du guerre με το οποίο ήταν γνωστός, έφεραν και μια πρόσθετη ανατροπή στο δόγμα ασφάλειας στο Ισραήλ, ένα δόγμα το οποίο στηρίζεται σε μια απλή αρχή: ότι η χώρα πρέπει να παραμένει σταθερά ένα ή περισσότερα βήματα μπροστά από τους εχθρούς της.
Γι’ αυτό άλλωστε διαθέτει όχι μία αλλά τρεις μυστικές υπηρεσίες: για το εξωτερικό, τον στρατό και το εσωτερικό.
Η επικράτηση των σουνιτών ισλαμιστών στη Συρία, λοιπόν, έφερε το Ισραήλ σε μια ιδιαίτερη κατάσταση, όπου το οικοδόμημα ασφάλειας αρχίζει ξανά τη μελέτη της «νέας» Συρίας έχοντας ως μοναδικό σύμμαχο τον χρόνο που θα απαιτηθεί ώσπου η Δαμασκός να γίνει ένας νέος βασικός αντίπαλος.
Δεν είναι λίγος αλλά ούτε και πολύς.
Ο Αλ Γκολάνι φρόντισε από την αρχή να στείλει δημοσίως ένα μήνυμα στο Ισραήλ λέγοντας ότι σέβεται τη συμφωνία εκεχειρίας του 1974, ενώ αποφεύγει αναφορές στο εβραϊκό κράτος, ακόμα και την όποια πρόσθετη στην κατάληψη από τον IDF του όρους Ερμών και άλλων συριακών εδαφών, προσωρινά, όπως τουλάχιστον λέει το Ισραήλ.
Εκείνη η προέλαση ήταν που είχε δώσει τροφή σε φήμες ότι το Ισραήλ είχε βοηθήσει στην ανατροπή του Ασαντ.
Βέβαιο είναι μόνο ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ είχαν καταλάβει πως το τέλος του Ασαντ ερχόταν.
Αυτό που συζητείται εδώ δεν είναι το εάν αλλά το πότε θα καταστεί πραγματικός κίνδυνος.
Η δήλωσή του προ ημερών ότι το Ισραήλ ετοιμάζεται για πόλεμο και ότι εάν κάτι τέτοιο συμβεί θα συμμαχήσει με την Τουρκία, ακόμα και με το Ιράν, το οποίο θα πλήξει, είπε, τις θέσεις των Κούρδων, ήταν μια προειδοποίηση που απευθυνόταν πρωτίστως στις ΗΠΑ.
Ο Αλ Γκολάνι άλλωστε μίλησε για το ενδεχόμενο επίθεσης από το Ισραήλ και φρόντισε να κάνει παράλληλα κινήσεις, όπως το να ζητήσει τον αφοπλισμό των παλαιστινιακών ομάδων που βρίσκονται στη Συρία και, φυσικά, να μη σχολιάσει εκ νέου τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στο συριακό έδαφος.
Το Ισραήλ είναι φανερό ότι δεν ελπίζει στην όποια συνεννόηση με τη «νέα Δαμασκό» και η εκτίμηση του ΥΠΕΞ Γεδεών Σάαρ πως η νέα κατάσταση δεν είναι κυβέρνηση αλλά «μια συμμορία τρομοκρατών η οποία θέλει να ελέγξει τη Συρία» δεν είναι μόνο δική του αλλά, όπως όλοι εδώ ομολογούν, η εκτίμηση και των μυστικών υπηρεσιών.
Ωστόσο, κυρίαρχη είναι άποψη πως αυτό δεν θα γίνει άμεσα, αφού τα όπλα που θα χρειαζόταν η Δαμασκός καταστράφηκαν από τις επιθέσεις των Ισραηλινών αλλά και διότι το νέο καθεστώς χρειάζεται σταθεροποίηση και διεθνή αναγνώριση.
Οι επιθέσεις σε συνοικίες των Αλεβιτών, περιστατικά καταπίεσης και διώξεων των χριστιανών αλλά και η σπουδή του καθεστώτος να αλλάξει και βιβλία στα σχολεία, αφαιρώντας μέχρι και τα περί εξέλιξης του ανθρώπινου εγκεφάλου και εισάγοντας «επιστημονικές» αλχημείες για τον Αλλάχ, όπως και οι πιέσεις στον κοσμικό πληθυσμό της Συρίας, δεν βοηθούν καθόλου αυτή την πορεία.
Αυτά όμως, φυσικά, και δεν είναι αρκετά για να προκαταλάβει το Ισραήλ πράγματα στον βαθμό που το έκανε πριν, στη Συρία, στον Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, ακόμα και μέσα στο Ιράν.
Οι προθέσεις του Αλ Γκολάνι και τα αντιφατικά μηνύματα που στέλνει στον έξω κόσμο δεν δείχνουν να επηρεάζουν και το Ισραήλ ως προς την εκτίμησή του – ορθή ή όχι. Από εκεί και πέρα δύσκολα μπορεί να υπάρξει και η οποία άλλη εκτίμηση εδώ ακόμα.
Και αυτό ανησυχεί το Ισραήλ και πια δεν κρύβεται.
Ο Κωστής Κωνσταντίνου είναι ανταποκριτής της ERT News στην Κύπρο και το Ισραήλ
