Μια διαφορετική διάσταση επιχείρησε να δώσει ο Economist στο ερώτημα «ποιος κυβερνά τον κόσμο», αξιοποιώντας μια σειρά από δεδομένα και μελέτες από πολιτικούς επιστήμονες που ούτως ή άλλως απολαμβάνουν να συγκρίνουν τα είδη των ανθρώπων που κερδίζουν τις έδρες στα εθνικά κοινοβούλια.
Βρήκαν αρκετά εύκολο να παρακολουθούν την ηλικία των εκλεγμένων νομοθετών (ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι τώρα 51) και το ποσοστό των γυναικών (εξακολουθεί να είναι μόλις 27%). Ωστόσο, είχαν μεγαλύτερο πρόβλημα να εξετάσουν πώς άλλα χαρακτηριστικά -όπως το εκπαιδευτικό υπόβαθρο των εκλεγμένων πολιτικών- διαφέρουν μεταξύ των χωρών – κάτι που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν δύο μελέτες που κυκλοφόρησαν τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο.
Η πρώτη, που καταρτίστηκε από ερευνητές έξι πανεπιστημίων, συγκέντρωσε βιογραφικά στοιχεία για σχεδόν 20.000 βουλευτές σε 97 χώρες μεταξύ 2015 και 2017 και πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη έρευνα μέχρι σήμερα. Επειδή η διαδρομή προς την πολιτική δεν τείνει να αλλάζει πολύ, ακόμη και όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις, τα στοιχεία πιθανώς αντικατοπτρίζουν την τρέχουσα πραγματικότητα.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι, κατά μέσο όρο, το 78% των νομοθετών είχε τουλάχιστον ολοκληρώσει το προπτυχιακό στάδιο και ότι το 40% είχε μεταπτυχιακό. Τα νούμερα αυτά είναι πολύ πάνω από τον μέσο όρο όλων των ενηλίκων (που στις πλούσιες χώρες είναι σήμερα 35% και 15% αντίστοιχα). Η κατάταξη περιλαμβάνει 56 χώρες που έχουν πληθυσμό άνω των 2 εκατ. και στοιχεία για τουλάχιστον το 90% των βουλευτών.
Η Ουκρανία εμφανίζεται να έχει το υψηλότερο ποσοστό βουλευτών με μεταπτυχιακές σπουδές- σχεδόν το ένα τέταρτο είχε διδακτορικό τίτλο όταν συλλέχθηκαν τα στοιχεία. Οι ακαδημαϊκοί τίτλοι είναι εδώ και καιρό χρήσιμοι στην πολιτική της Ουκρανίας: όλοι οι πρόεδροί της από την ανεξαρτησία του 1991, εκτός από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ισχυρίζονται ότι είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος. Ακόμη και το νεότερο και πιο ποικιλόμορφο κοινοβούλιο που εξελέγη το 2019, περιλάμβανε παρόμοιο ποσοστό νομοθετών με διδακτορικό.
Άλλα μέρη με εκλεγμένους πολιτικούς με υψηλή πιστοποίηση περιλαμβάνουν τη Νότια Κορέα -όπου περίπου το ένα τρίτο των βουλευτών ισχυρίζεται πως είναι κάτοχος διδακτορικού- και τις ΗΠΑ, όπου πάνω από τα δύο τρίτα είχαν μεταπτυχιακά διπλώματα.
Στον αντίποδα, η Ιταλία, η Νορβηγία και η Βρετανία είχαν επίσης υψηλά ποσοστά βουλευτών με εκπαίδευση που δεν ξεπερνούσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο Σερ Λίντσεϊ Χόιλ, για παράδειγμα, έγινε πρόεδρος της Βουλής των Κοινοτήτων της Βρετανίας χωρίς να πάει στο πανεπιστήμιο. Ο Λουίτζι Ντι Μάιο και ο Ματέο Σαλβίνι, Ιταλοί πολιτικοί, έχουν εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο.
Η δεύτερη μελέτη, από ερευνητές στη Χιλή, βασίστηκε σε δείγμα 6.000 νομοθετών σε περίπου 30 χώρες το 2023. Διαπιστώνει ότι, στη Βόρεια Αμερική και τη Λατινική Αμερική, οι απόφοιτοι νομικής τείνουν να αποτελούν τα μεγαλύτερα μπλοκ στα εθνικά νομοθετικά σώματα.
Στις Σκανδιναβικές χώρες οι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει κοινωνικές επιστήμες, όπως οικονομικά, είναι πολύ πιο συνηθισμένοι.
Οι Αφρικανοί ψηφοφόροι φαίνεται να προτιμούν τους πτυχιούχους επιχειρήσεων.
Η Βρετανία εκλέγει έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό πολιτικών των οποίων τα ανώτερα πτυχία είναι στις τέχνες και τις ανθρωπιστικές επιστήμες, όπως η ιστορία ή οι κλασικές σπουδές.
Πηγή: ΟΤ
