Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν πολυκατάλαβα το νόημα των χθεσινών διαδοχικών συναντήσεων του συμπαθούς Παύλου Γερουλάνου με τους δύο διεκδικητές του προεδρικού αξιώματος στο ΠΑΣΟΚ, τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Χάρη Δούκα. Από τη στιγμή που τοποθετήθηκε, με την οριστικοποίηση των αποτελεσμάτων, ότι θα τηρήσει στάση ουδετερότητας ενόψει της κυριακάτικης αναμέτρησης, οι συναντήσεις αυτές γιατί έγιναν ακριβώς; Κατά τη γνώμη μου, δύο τινά υπάρχουν:
– πρώτον, μια συμφωνία κάτω από το τραπέζι, του είδους «δηλώνω δημόσια ουδέτερος, αλλά θα σε στηρίξω εσένα, αρκεί να με κάνεις…» – βάλτε όποιο αξίωμα εσείς νομίζετε,
– δεύτερον, «είμαι ο τρίτος της παρέας και θέλησα ένα “να ‘χαμε να λέγαμε και να ‘χουμε να πούμε”, διότι εγώ, δεν ξέρω αν το καταλάβατε, στην επόμενη αναμέτρηση θα είμαι και πάλι υποψήφιος για πρόεδρος, και αυτή τη φορά χωρίς έναν από τους δυο σας».
Το πρώτο δεν θέλω καν να το σκέφτομαι. Οχι πως και αυτά δεν είναι μέσα στο παιχνίδι, αλλά από τη στιγμή που όλες οι πλευρές δηλώνουν με κατηγορηματικότητα ότι δεν κάνουν παζάρια, οφείλουμε να δεχτούμε την εκπεφρασμένη θέση τους. Αλλωστε τι είναι οι ψηφοφόροι; Γίδια να τα οδηγήσει ο βοσκός κατά εκεί που θέλει;
Τούτων δοθέντων, βρίσκω πιο λογικό το δεύτερο ενδεχόμενο. Αν το ΠΑΣΟΚ, με οποιονδήποτε από τους δύο διεκδικητές, δεν καταφέρει να νικήσει τον Κυριάκο στις προσεχείς εθνικές εκλογές, όποτε και αν αυτές πραγματοποιηθούν, προφανώς εκείνος που θα είναι επικεφαλής θα εξαναγκαστεί να αποχωρήσει. Ετσι, ως φυσική συνέπεια, ο Γερουλάνος θα είναι ο πρώτος υποψήφιος για να τον αντικαταστήσει, μετά την τόσο καλή επίδοση που είχε στις εκλογές της περασμένης Κυριακής.
Τι θέλω να πω; Οτι ουσιαστικά οι χθεσινές συναντήσεις του Γερουλάνου με τους άλλους δύο έγιναν με τον Παύλο να έχει στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον, που μπορεί να μην είναι και τόσο μακρινό…
Δύο ημέρες τώρα, το Μέγαρο Μαξίμου προσπαθεί να πείσει ότι όχι μόνο δεν ανησυχεί για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, αλλά είναι και ικανοποιημένο από πάνω. Κι αν διαβάζω σωστά πίσω από τις γραμμές των όσων διέθεσε στον Τύπο, ηλεκτρονικό και έντυπο, και εκείνος ασμένως υιοθέτησε ως θέσφατα, η κυβέρνηση θα συνεχίσει στους ίδιους ράθυμους ρυθμούς, αφού δεν (θα) διαθέτει αντιπολίτευση.
Διότι περίμεναν «σεισμό» και δεν έγινε. Στις κάλπες προσήλθαν κάτι παραπάνω από 300.000 εκλογείς, δεν έφτασαν όμως τις… 500.000 όπου είχαν τοποθετήσει (από το Μαξίμου) το όριο για τον «σεισμό». Επίσης, ο Ανδρουλάκης δεν πήρε πάνω από 30%, πήρε μόνο 29,8%, άρα ούτε ένα ποσοστό το οποίο να δίνει κάποιο σήμα συναγερμού. Οσο για τον Δούκα, έμεινε δεύτερος και καταϊδρωμένος, μετά βίας λίγο πάνω από τον Π. Γερουλάνο, οπότε ούτε κι αυτή η επίδοση συνιστά κάποια ένδειξη «σεισμικής» δραστηριότητας.
Στις γελοιότητες με τις οποίες τροφοδότησε το Μέγαρο Μαξίμου τον Τύπο, ξεχωριστή θέση νομίζω ότι κατέχει το ακόλουθο, το οποίο και μεταφέρω αυτούσιο:
«Από το αποτέλεσμα των εκλογών προκύπτει ότι ένα ποσοστό, της τάξεως του 40% (όσοι ψήφισαν δηλαδή τον Π. Γερουλάνο και την Α. Διαμαντοπούλου), δεν εκπροσωπείται πλέον από κανέναν υποψήφιο. Πράγμα το οποίο θα το βρει μπροστά του ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ αφού στην πραγματικότητα αποτυπώνει έναν διχασμό της εκλογικής βάσης του κόμματος»!!!
Υπάρχουν οι αναλυτές του Μεγάρου Μαξίμου; Δεν υπάρχουν! Νομίζω πως σε περίπου δύο μήνες, εκεί κατά τα Χριστούγεννα, θα το δουν το έργο σε 3D και θα την «ακούσουν» κανονικά. Dolby surround…
Προς τι όλος αυτός ο πανικός με το (υποτιθέμενο) πόθεν έσχες του έκπτωτου Κασσελάκη; Τα εξώδικα, οι απειλές, οι απαιτήσεις για παραιτήσεις, ειδικά της γραμματέως του κόμματος, της κυρίας Σβίγκου; Κρυφό (θέλει να) είναι; Ο ίδιος δεν παρουσίασε το excelάκι στη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, παραμονές των ευρωεκλογών, ότι τάχα μου ήταν το πόθεν έσχες του; Γιατί διαμαρτύρεται τώρα, ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι και ικανοποιημένος που επιτέλους ο… αγνός λαός του ΣΥΡΙΖΑ αποκτά μια εικόνα για την περιουσιακή του κατάσταση; Ειλικρινά δεν τον καταλαβαίνω τον έκπτωτο. Και δεν καταλαβαίνω ούτε τους γύρω γύρω που προσπαθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να εμπλέξουν και τη Δικαιοσύνη σε αυτή τη φαρσοκωμωδία που εξελίσσεται στο κόμμα της χαράς και που αν παραταθεί λίγο ακόμη, θα στείλει στο ταμείο ανεργίας τον φουκαρά τον Μάρκο (Σεφερλή).
Κάποιος να τον ενημερώσει τον πρόεδρο επίσης ότι τα πόθεν έσχες των πολιτικών είναι δημοσιοποιούμενα – να γνωρίζει ο κόσμος την οικονομική τους κατάσταση, πριν επιλέξει τι θα ψηφίσει. Αρα πού ακριβώς είναι το ζήτημα που έχει κάνει άνω – κάτω από χθες τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποκάλυψη της «ΕφΣυν»;
Να ενημερώσω επίσης τον έκπτωτο πρόεδρο, γιατί μάλλον το αγνοεί, ότι το πρώην κόμμα του έχει μια έφεση στο να ρίχνει «κλεφτές» ματιές στα πόθεν έσχες των αντιπάλων του. Οχι από απλή περιέργεια. Οχι. Προκειμένου να τους εκβιάσει. Και μην τολμήσει κανείς να το αρνηθεί αυτό από την Κουμουνδούρου, γιατί προσωπικά ως θύμα αυτής της πρακτικής γνωρίζω καλά τι συνέβαινε. Το 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει φέιγ βολάν το δικό μου πόθεν έσχες, και μάλιστα στην πρώτη πρώτη συζήτηση στη Βουλή για το (υποτιθέμενο) σκάνδαλο της Novartis ο μεν Τσίπρας πρωθυπουργός με «φωτογράφισε» καλώντας γενικά και αόριστα τους βουλευτές «και πού να δουν τι έχω ο μεγαλοδημοσιογράφος» (του ΔΟΛ), που τολμάω να σηκώνω το ανάστημα σε αυτά τα παιδιά του λαού – τα… φτωχά, πλην… τίμια (κρατιέμαι να μη γελάσω)!!
Τη δε εξειδίκευση ανέλαβε αμέσως μετά ο Καμμένος συνέταιρός του κάνοντας ονομαστική αναφορά σε εμένα, παραθέτοντας στοιχεία από το πόθεν έσχες μου, πασπαλισμένα με χυδαιότητες και μπόλικα ψέματα, και καλώντας (προφανέστατα σε συνεννόηση με τον Τσίπρα) τον… εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (!!!) να διατάξει έρευνα εις βάρος μου ως παρανόμως… πλουτίσαντος (ποιος; Ο Καμμένος!!!). Συγχύστηκα τώρα. «Γιατί αυτοί είναι», που λέει κι ο Κουτσούμπας…
Προκειμένου πάντως να γίνει καλύτερα αντιληπτή η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα αφηγηθώ εν τάχει περιστατικό το οποίο αποκαλύπτει ανάγλυφα το εύρος αλλά και τις παθογένειες που έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα το κόμμα (μη βάλετε τα κλάματα, γι’ αυτό, οι ευαίσθητοι της παρέας, σας παρακαλώ):
Διοργανώνει την Κυριακή το ΚΚΕ (μία ακόμη) συγκέντρωση στην Ομόνοια για να διαμαρτυρηθεί για τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή.
Μεταξύ των ομιλητών της αντιπολεμικής συγκέντρωσης είναι και φαντάρος, ο οποίος μιλάει στους συγκεντρωμένους φορώντας τη στολή του – μία ακόμη από τις πατενταρισμένες πρακτικές που χρησιμοποιεί το ΚΚΕ για να τη «σπάει» στους εθνικόφρονες.
– Φοράει τη στολή και μιλάει σε συγκέντρωση του ΚΚΕ; Απαπα, θα τρίζουν τα κόκαλα των προγόνων.
Λες και αν μιλούσε το παλικάρι χωρίς τη στολή, θα ακυρωνόταν το γεγονός ότι είναι φαντάρος. Τέλος πάντων, χρόνια παίζεται αυτό το παιχνίδι (των εντυπώσεων), το συνηθίσαμε πια…
Αυτό είναι το γεγονός. Πάμε τώρα στη συνέχεια: καλεσμένος στο ΟΝΕ ο ένας εκ των τριών παππάδων του ΣΥΡΙΖΑ – ο Πέτρος. Καλείται να σχολιάσει το γεγονός και φυσικά… φρίττει με την ίδια ένταση που θα εκρήγνυτο γιος παλιού χωροφύλακα στον Μελιγαλά! Και επιπλέον ζητάει την παραδειγματική τιμωρία του φαντάρου.
Το μαθαίνουν οι άλλοι στην Κουμουνδούρου, ότι εξερράγη ο Πετράν, και χθες του την πέφτουν με ολόκληρη ανακοίνωση στην οποία αναφέρεται ρητά ότι «οι δηλώσεις σχετικά με τον στρατιώτη που συμμετείχε σε αντιπολεμική εκδήλωση δεν εκφράζουν επ’ ουδενί τρόπω τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ»!!
Στο τέλος, να μου το θυμηθείτε, αυτοί θα «πιστολιάσουν» ο ένας τον άλλον!
