Αν δεν είχε ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος στον ΣΥΡΙΖΑ, αν ο Κασσελάκης δηλαδή είχε ακολουθήσει διαφορετική πορεία ή είχε πάρει η Αχτσιόγλου το μαγαζί και είχε καταφέρει να το εκσυγχρονίσει, τα πράγματα θα ήταν απλούστερα. Το ΠΑΣΟΚ θα ήταν σταθερά τρίτο στις δημοσκοπήσεις, ενδείξεις για έξοδο από το τέλμα δεν θα υπήρχαν, η γκρίνια για τον Ανδρουλάκη θα μεγάλωνε, η ανάγκη για αλλαγή ηγεσίας θα γινόταν όλο και επιτακτικότερη.
Τα έφερε όμως έτσι η ζωή, ή η Αμερική, και ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε. Το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε ξαφνικά στη δεύτερη θέση, στην «αξιωματική αντιπολίτευση» όπως λένε όσοι μπερδεύουν τις δημοσκοπήσεις με τις εκλογές. Με τα σύννεφα να πυκνώνουν και στη Νέα Δημοκρατία, όπου η σύγκρουση των Καραμανλή – Σαμαρά με την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας είναι πλέον ανοιχτή, τίποτα δεν αποκλείει η εικόνα των δημοσκοπήσεων να αλλάξει κι άλλο και το ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί ξαφνικά ως ένας αξιόπιστος διεκδικητής της εξουσίας. Πολλοί λένε ότι όλα αυτά συνέβησαν χωρίς το ΠΑΣΟΚ να κάνει τίποτα. Λάθος, απαντά ο Ανδρουλάκης, «η ανατροπή φέρει την υπογραφή μου».
Αν είναι σωστή η παραπάνω ανάλυση, ο Ανδρουλάκης οφείλει τη χθεσινή του πρωτιά στον Κασσελάκη. Μέτρησε επίσης το ότι είναι εν ενεργεία αρχηγός και ελέγχει πλήρως τον μηχανισμό. Αυτά βέβαια αφορούν τον πρώτο γύρο. Γιατί την επόμενη Κυριακή τα κριτήρια της ψήφου θα είναι διαφορετικά. Εκεί θα ψηφίσουν πολλοί όχι μόνο με γνώμονα το ποιον θέλουν για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, αλλά το ποιον ΔΕΝ θέλουν.
Aν αντίπαλος του Ανδρουλάκη ήταν ο Γερουλάνος, που από κάποιους μπορεί να θεωρείται λίγος αλλά σε γενικές γραμμές δεν συγκεντρώνει στο πρόσωπό του ισχυρές αντιπάθειες, ο αρνητικός αυτός συναισθηματικός παράγων θα αφορούσε κυρίως τον σημερινό αρχηγό: προκειμένου να φύγει αυτός, ας ψηφίσουμε και κάποιον από τον οποίο δεν έχουμε μεγάλες απαιτήσεις. Με παρόντα όμως στον δεύτερο γύρο τον Δούκα, ο οποίος έχει δικαίως ή αδίκως κατηγορηθεί για όλα τα δεινά που μαστίζουν τελευταία τον τόπο, το «οποιονδήποτε εκτός απ’αυτόν» βλάπτει κυρίως εκείνον. Οι περισσότεροι από τους κεντρώους που χθες ψήφισαν Διαμαντοπούλου ή Γερουλάνο θα στραφούν στον Ανδρουλάκη ως το μικρότερο κακό. Ο Δούκας, αντιθέτως, θα δυσκολευτεί να διευρύνει τη δεξαμενή του, αφού οι αριστεροί ψηφοφόροι έκαναν ήδη την επιλογή τους.
Αν είναι σωστή και αυτή η ανάλυση, ο Ανδρουλάκης θα οφείλει την επανεκλογή του την ερχόμενη Κυριακή στον Δούκα. Το αίτημα της αλλαγής που εκφράστηκε χθες με την αυξημένη συμμετοχή στις κάλπες θα αντισταθμιστεί στον δεύτερο γύρο από την καχυποψία απέναντι στον δήμαρχο. Πολλοί θα πουν ότι ο Ανδρουλάκης δεν είναι ο πιο ικανός ή ο πιο συμπαθής, αλλά ο πιο τυχερός. Λάθος, θα απαντήσει εκείνος, «πάντα κάνατε λάθος.
Θα το καταλάβετε όταν γίνω πρωθυπουργός».
