Πόσο άσχημα μπορεί είναι η κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν ακόμα ο ίδιος ο καγκελάριος της Γερμανίας, της «ατμομηχανής» του μπλοκ, παραδέχτηκε πρόσφατα ότι η δική του κυβέρνηση δεν μπορεί να κυβερνήσει;
Το περιστατικό συνέβη πρόσφατα σε δημόσια συζήτηση στη Γερμανία, παρουσία του Όλαφ Σολτς, όταν ένας ψηφοφόρος είπε στον καγκελάριο, ότι η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει και οι υπουργοί της τσακώνονται σαν παιδιά.
Ο Σολτς δίχως να διαφωνεί, απάντησε: «Η αλήθεια είναι: έχεις δίκιο», είπε. «Αλλά ποια θα ήταν η λύση σας; Θέλω να πω, ζητάω έναν φίλο».
Το περιστατικό δεν πέρασε απαρατήρητο από τη The Wall Street Journal, η οποία με δημοσίευμά της εντοπίζει την μεγάλη κρίση ακυβερνησίας που μαστίζει την Ευρώπη, ενώ συμβαίνουν εξελίξεις ιστορικών διαστάσεων, όπως οι πόλεμοι σε Ουκρανία, Παλαιστίνη, καθώς και οικονομικοί κλυδωνισμοί.
«Είναι πλέον δεδομένο ότι οι πολιτικοί μπορούν να συμφωνήσουν σε λίγα πράγματα και να εφαρμόσουν ακόμη λιγότερα» αναφέρει το αμερικανικό δημοσίευμα, υπογραμμίζοντας την άνοδο ακραίων δυνάμεων.
«Οι ηγέτες δεν είναι -και δεν θα μπορέσουν- να οικοδομήσουν πλειοψηφίες γύρω από μια συναίνεση για να κάνουν ό,τι χρειάζεται, και η απουσία αποφασιστικών μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των κινητήριων δυνάμεων του λαϊκιστικού κύματος, όπως η αδύναμη οικονομία και η μαζική μετανάστευση, ενισχύει αυτό το φαύλο κύκλος», δήλωσε ο Μουτζτάμπα Ραχμάν, ανώτερος διευθυντής της συμβουλευτικής εταιρείας Eurasia Group και πρώην αξιωματούχος της ΕΕ.
Γαλλία και Γερμανία, οι δύο πυλώνες της ΕΕ βρίσκονται σε παράλυση.
Το καλοκαίρι του 2024, ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν σχημάτισε μια κεντροδεξιά κυβέρνηση, παρόλο που ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων κέρδισε τις περισσότερες έδρες στην Εθνοσυνέλευση. Αυτό αφήνει την κυβέρνησή του ευάλωτη στις προκλήσεις από την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν, εάν αποφασίσει να υποστηρίξει μια ψήφο δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης ή να αρνηθεί να στηρίξει τον προϋπολογισμό του.
Στη Γερμανία, η κατάσταση ζορίζεται από το υψηλότερο κόστος δανεισμού και την υποτονική ανάπτυξη ασκώντας δημοσιονομική. Ο τριμερής συνασπισμός της Γερμανίας, με τους Σοσιαλδημοκράτες του Σολτς, τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες που υποστηρίζουν τις επιχειρήσεις, μπόρεσε να συμφωνήσει σε ορισμένες πολιτικές που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν λιγότερο επείγουσες, όπως η νομιμοποίηση της μαριχουάνας και η δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού φύλου. Πρόσφατα κέρδη της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία της Γερμανίας, στις πολιτειακές εκλογές έδωσαν στη διχασμένη κυβέρνηση του Σολτς άλλο ένα πλήγμα.
«Αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη με τη στρατιωτική παραγωγή, ακόμη και σε μια εποχή αντιληπτής υπαρξιακής απειλής από τη Ρωσία, είναι ένα αστείο»
Έτσι, όπως αναφέρει η The Wall Street Journal, ο πολιτικός κατακερματισμός και η πόλωση έχουν δέσει τα χέρια των πολιτικών ηγετών, οι οποίοι μπορούν να κυβερνήσουν μόνο σε δυσκίνητους συνασπισμούς μεταξύ αριστερών και δεξιών κομμάτων. Οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να βρουν κοινό έδαφος ακόμη και σε βασικά ζητήματα, πόσο μάλλον σε ορισμένα από τα πιο έντονα προβλήματά τους, όπως το μεταναστευτικό, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η οικονομική στασιμότητα.
Η επίτευξη συναίνεσης σε μια σειρά από άλλα ζητήματα έχει αποδειχθεί άπιαστη. Οι ευρωπαϊκές χώρες αγωνίστηκαν να αυξήσουν την παραγωγή όπλων για να καλύψουν τις ανάγκες της Ουκρανίας ή να συμφωνήσουν σε πολιτικές μετανάστευσης σε ολόκληρη την ήπειρο.
Η κυβέρνηση του Σολτς δεν έχει εκπληρώσει τις υποσχέσεις για χαλάρωση της στεγαστικής κρίσης, μείωση της γραφειοκρατίας, βελτίωση των υποδομών και μείωση της εγκληματικότητας. Στην Γαλλία, παρά τις υποσχέσεις του Μακρόν να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες, το έλλειμμα και το χρέος της Γαλλίας έχουν πράγματι αυξηθεί κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Έτσι, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους προς τους ψηφοφόρους και κινδυνεύουν να μείνουν περαιτέρω πίσω από ανταγωνιστές, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δυσαρεστηθούν οι ψηφοφόροι με τις κυρίαρχες δυνάμεις και έτσι να οδηγηθεί το πολιτικό τοπίο σε κατακερματισμό. Στη Γερμανία υπάρχουν πλέον επτά σημαντικά κόμματα, τρία από τα οποία βρίσκονται στο πολιτικό περιθώριο, καθιστώντας έναν συνεκτικό συνασπισμό σχεδόν αδύνατο, τόσο σε ομοσπονδιακό επίπεδο όσο και στα περισσότερα από τα 16 κρατίδια της Γερμανίας, όπως αναφέρει ο καθηγητής και ιδρυτής της εταιρείας δημοσκοπήσεων Forsaλ, Μάνφρεντ Γκιούλνερ.
Το ακροδεξιό Εναλλακτική για τη Γερμανία είναι τώρα το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις, ενώ σε ορισμένα ανατολικά κρατίδια έχει γίνει η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα, αναγκάζοντας τους αντιπάλους σε περίπλοκους συνασπισμούς με σκοπό μόνο να το εμποδίσουν να κυβερνήσει. Την ίδια στιγμή, το ακροαριστερό κόμμα BSW, έχει ξεπεράσει τα κόμματα εξουσίας στις τοπικές εκλογές.
Αυτό συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό σε μικρότερα κράτη, όπως η Σουηδία ή η Ολλανδία, αλλά η παράλυση έχει γίνει πλέον δομικό χαρακτηριστικό των μεγαλύτερων πολιτικών συστημάτων της Ευρώπης, είπε ο Γκιούλνερ. «Είχαμε πάντα εναλλακτικές και σαφείς πλειοψηφίες γύρω από την ηγεσία στο κέντρο, αλλά τώρα δεν υπάρχει καμία εύλογη πλειοψηφία, καμία ενωτική δύναμη», είπε. «Η προοπτική είναι απελπιστική».
Ενώ τα προηγούμενα χρόνια, οι γερμανικές κυβερνήσεις επωφελούνταν από την σταθερή οικονομική ανάπτυξη σε εποχή σχετικής γεωπολιτικής ηρεμίας, σήμερα ο επικεφαλής του γερμανικού Ινστιτούτου Ifo Institute καθηγήτης, Κλήμης Φούεστ, λέει ότι οι εσωτερικοί και εξωτερικοί κραδασμοί έχουν αποκαλύψει την αδυναμία της κυβέρνησης να εφαρμόσει πολιτικές.
Στη Γαλλία, αν και στην αρχή ο Μακρόν φαινόταν να σημειώνει κάποιες επιτυχίες, όπως μείωση της ανεργίας και προσέλκυση των επενδύσεων, μετά από δύο θητείες, έχει γίνει υπόδειγμα δυσλειτουργικότητας σε Γαλλία και ΕΕ, σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό της Γαλλλίας, Μανουέλ Βαλς. «Οι θεσμοί μας και η δημοκρατία μας θα δοκιμαστούν», είπε ο Βαλς. «Κινδυνεύουμε να βιώσουμε μια χαοτική κατάσταση όταν η χώρα θα χρειαζόταν σαφή κατεύθυνση για να αποκαταστήσει, για παράδειγμα, δημόσιους λογαριασμούς και εξουσία».
Ακόμα και στον πόλεμο στην Ουκρανία, η ΕΕ απέτυχε να εκπληρώσει τη δέσμευση να παραδώσει ένα εκατομμύριο οβίδες στο Κίεβο, ενώ επίσης απέτυχε να ανταποκριθεί στην επέκταση της παραγωγής όπλων από τη Ρωσία. Τα στρατιωτικά αποθέματα της Γαλλίας, της Γερμανίας και άλλων έχουν σχεδόν εξαντληθεί και υπάρχουν ελάχιστα σημάδια της υποσχεθείσας αναβάθμισης των αμυντικών τους δυνατοτήτων, δήλωσε ο Ιβάν Κράστεφ, συνεργάτης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων.
«Αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη με τη στρατιωτική παραγωγή, ακόμη και σε μια εποχή αντιληπτής υπαρξιακής απειλής από τη Ρωσία, είναι ένα αστείο», είπε. «Δεν υπάρχει πλειοψηφία που να μπορεί να ανταποκριθεί στις βασικές προκλήσεις και το θεμέλιο της κρατικής νομιμότητας είναι η ικανότητα να κάνει πράγματα, η οποία τώρα προφανώς λείπει».
