Οι νεκροί με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς…
Το παραπάνω δεν ισχύει παντού. Ναι καλά διαβάσατε…
Σε ένα μέρος του κόσμου τα πτώματα… ζουν περισσότερο.
Στο νότιο τμήμα του ινδονησιακού νησιού Σουλαουέζι, οι νεκροί δεν αναπαύονται ποτέ. Και κανείς δεν ενοχλείται – αντίθετα, δεν είναι ασυνήθιστο οι νεκροί να παραμένουν για χρόνια στην παρέα των αγαπημένων τους!
Πιο συγκεκριμένα, όταν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο πεθάνει, δεν πραγματοποιείται απευθείας η κηδεία του αλλά παραμένει για αρκετό καιρό στο σπίτι μαζί με τους οικείους του.
Φροντίζουν βέβαια να εμποδίσουν την αποσύνθεσή του κάνοντας ενέσεις φορμαλδεΰδης και μετατρέποντάς τον σε μούμια. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν, όπως αναφέρουν, να διαχειριστούν την απώλεια και να την ξεπεράσουν σταδιακά.
Μετά την ταφή του νεκρού και κάθε τρία χρόνια, πραγματοποιείται η εκταφή του.
Πρόκειται για το λεγόμενο φεστιβάλ Ma’nene, που ερμηνεύεται ως «Τελετή καθαρισμού των νεκρών», και πραγματοποιείται για περισσότερο από έναν αιώνα. Πιο αναλυτικά, οι κάτοικοι ανοίγουν τα φέρετρα και καθαρίζουν τους αγαπημένους τους.
Τους φορούν καθαρά και καινούργια ρούχα και βγάζουν φωτογραφίες όλοι μαζί. Έπειτα, επιδιορθώνουν ή αντικαθιστούν τα φέρετρα ώστε να μην αποσυντίθενται τα σώματα των νεκρών.
Πράγματι, η τελετή μπορεί να μοιάζει τρομακτική αλλά η φυλή θεωρεί πως πρόκειται για ένα φεστιβάλ εορτασμού της ζωής.
Το συγκεκριμένο φεστιβάλ γίνεται αυτές τις ημέρες στο νησί Σουλαουέζι.
Δείτε φωτογραφίες:
