Τελικά η καλύτερη χρήση της αγγλικής και η εμπειρία στο επιχειρηματικό πεδίο δεν βοήθησαν τον Στέφανο Κασσελάκη να νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ισως επειδή δεν υπολόγισε ότι έπρεπε πρώτα να περάσει διάφορες πίστες στο εσωκομματικό παιχνίδι πριν φτάσει μπροστά στον μεγάλο αντίπαλο. Και έτσι, προς το παρόν, βρίσκεται έξω από το κάδρο με τους εν δυνάμει πρωθυπουργούς. Ενδεχομένως να επανακάμψει, αλλά τότε θα είναι ένας πρόεδρος χωρίς κόμμα. Θα δούμε.
Η συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη στον χώρο της αντιπολίτευσης καταλήγει πάντα στο γνωστό ερώτημα: «Ποιος μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη;». Ε, νομίζω πως οι συνθήκες μας επιτρέπουν να βάλουμε κάτω τα ονόματα. Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε δύο σίγουρες υποψηφιότητες. Πολάκης και Γκλέτσος. Πιθανώς αντίστοιχο ενδιαφέρον να εκδηλωθεί (εκτός από τον Κασσελάκη) και από τους Παππά, Φάμελλο, Δούρου, Φαραντούρη, Αρβανίτη. Πολύ ωραία. Πιστεύετε ότι κάποιος από αυτούς μπορεί να σηκώσει το βάρος της αναμέτρησης, προσθέτοντας περίπου 25 πόντους στα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε με τρίποντα. Ισως ο Γκλέτσος, αλλά τα ποσοστά δεν θα είναι της κάλπης, αλλά της τηλεθέασης. Ούτως ή άλλως, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας δεν υφίσταται πλέον.
Πάμε στο ΠΑΣΟΚ. Ανδρουλάκης, Γερουλάνος, Διαμαντοπούλου, Δούκας. Ο Ανδρουλάκης έχει δοκιμαστεί σε αυτόν τον στίβο. Εκλογικά και δημοσκοπικά το σκορ που πέτυχε είναι μακριά από τον στόχο. Ο Δούκας, που φέρεται να έχει μικρό προβάδισμα, μάλλον έχει στο μυαλό του να φτιάξει ένα υποκατάστατο του ΣΥΡΙΖΑ, επιστρατεύοντας και στελέχη από εκεί που θα αναζητήσουν νέα κομματική στέγη.
Μπορεί ένα κόμμα, που θα υιοθετήσει λόγο και χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, να προβάλλει ως αξιόπιστη λύση διακυβέρνησης, απορροφώντας το κεντρώο ακροατήριο; Δύσκολα. Μας μένουν δύο πρόσωπα. Ο Παύλος Γερουλάνος και η Αννα Διαμαντοπούλου. Ποιος από τους δύο μπορεί να διαταράξει πιο εύκολα τη συμβίωση του Μητσοτάκη με τους κεντρώους; Εδώ μάλλον προηγείται η Διαμαντοπούλου και λόγω διεθνούς εμπειρίας. Από την άλλη ο Γερουλάνος κάνει καλύτερο γκελ στο κεντροαριστερό κοινό. Θα είχε ενδιαφέρον, ίσως να ήταν και το ιδανικό, αν αυτοί οι δύο προχωρούσαν σε συνένωση δυνάμεων.
