Τρεις παραιτήσεις στενών συνεργατών του Στέφανου Κασσελάκη, που ήρθαν μετά την καθαίρεση του μέχρι την Κυριακή προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ενίσχυσαν την φημολογία πως για τον Κασσελάκη όλα είναι ανοιχτά: δύο σημαντικοί μοχλοί της επικοινωνίας του κόμματος, ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Μπάμπης Παπαδάκης και η διευθύντρια του γραφείου Τύπου Ευγενία Κουντούρη, παραιτήθηκαν λίγο μετά την ανακοίνωση της απόφασης του οργάνου, ενώ την ίδια οδό ακολούθησε και ο διευθυντής του γραφείου του Κασσελάκη, Μανώλης Καπνισάκης.
Η εκτίμηση πως θα ακολουθήσουν τον Κασσελάκη στις επόμενες κινήσεις του, αλλά και η σιωπή του ίδιου, μετά τη δήλωση από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής πως οι αποφάσεις του θα ανακοινωθούν στη βάση, επιδέχονται ερμηνεία για το τι μέλλει γενέσθαι – η πιθανότητα σχηματισμού νέου κόμματος είναι, προφανώς, κι αυτή πάνω στο τραπέζι για τον Κασσελάκη.
Μέχρι να γίνουν γνωστές οι προθέσεις Κασσελάκη, δύο είναι τα σενάρια που υπάρχουν στο τραπέζι – και τα δύο αφορούν το χρονοδιάγραμμα και τις μεταβατικές ανάγκες του κόμματος. Η Πολιτική Γραμματεία στη συνεδρίαση που ξεκινάει το απόγευμα καλείται να εισηγηθεί στην Κεντρική Επιτροπή όχι μόνο τον χρόνο κάθε εκλογής, αλλά και το ποιο θα είναι το υπηρεσιακό σχήμα που θα οδηγήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην κάλπη.
Οσον αφορά τον χρόνο, δύο είναι οι πιθανότητες: είτε οι εκλογές θα λάβουν χώρα κάποια στιγμή πριν από τα Χριστούγεννα, όπως εκτιμούν πως πρέπει να γίνει όσοι πιστεύουν ότι η διαδικασία δεν πρέπει να τραβήξει σε μάκρος (με τήρηση, ωστόσο, του καταστατικού, σε αντίθεση με αυτό που έγινε στην παραίτηση Τσίπρα για χάρη συντομίας), είτε θα γίνουν κάποια στιγμή στις αρχές του 2025: οι θιασώτες της δεύτερης άποψης εκτιμούν πως έτσι θα υπάρξει η απαιτούμενη απόσταση από τα όσα συνέβησαν στην Κεντρική Επιτροπή, δεν θα υπάρξει κίνδυνος σύγκρισης με τη διαδικασία του ΠΑΣΟΚ (που τουλάχιστον στα χαρτιά εμφανίζεται να οδεύει στην κάλπη πολύ πιο συντεταγμένα, με εκτιμήσεις να λένε πως οι ψηφοφόροι μπορεί και να αγγίξουν τις 300.000) και παράλληλα θα δοθεί χρόνος στους υποψηφίους να αναλύσουν τα δεδομένα που θα δημιουργηθούν στον ευρύτερο χώρο μετά την πασοκική διαδικασία, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να κρατήσει για τον εαυτό του το πλεονέκτημα των κινήσεων – με δεδομένο ότι ο χρόνος των εκλογών προσδιορίζεται το 2027. Εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι κάλπες πρέπει να στηθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται, μεταξύ των οποίων και ο Παύλος Πολάκης, δεν εκτιμούν ότι ένα κλίμα παρατεταμένης εσωστρέφειας θα βοηθούσε, ενώ θα ήθελαν ιδανικά να εκμεταλλευθούν και το μομέντουμ.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και η πλευρά Κασσελάκη, οι βουλευτές που τον στηρίζουν, με τον Πέτρο Παππά να δηλώνει ανοιχτά όχι μόνο πως η περίοδος της αντιπροεδρίας δεν πρέπει να διαρκέσει πολύ, αλλά και να καταφέρεται και εναντίον της εκπροσώπησης του κόμματος από έναν «μη εκλεγμένο», δείχνοντας προς την πλευρά του Νίκου Παππά – γνωρίζοντας τις δυσκολίες εκπροσώπησης που θα έχει ο Κασσελάκης όσο η διαδικασία «παγώνει», μια σύντομη χρονικά διαδικασία τον κρατάει καθαρά στο παιχνίδι της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Οσον αφορά τη μεταβατική ηγεσία, δύο σχήματα θα συζητηθούν: είτε θα επιλεγεί ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής (με προφίλ, δηλαδή, που είναι αποδεκτό από όλες τις πλευρές και έχει κρατήσει χαμηλούς τόνους όλο το προηγούμενο διάστημα) είτε θα διαμορφωθεί ένα σχήμα «συλλογικής ηγεσίας», με ηγετικό συμβούλιο λίγων σημαινόντων στελεχών και διευρυμένο ρόλο της γραμματέως του κόμματος.
Σε κάθε περίπτωση, η εισήγηση της Πολιτικής Γραμματείας πρέπει να έχει το πράσινο φως της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία θα συνεδριάσει, όπως όλα δείχνουν, στις 22 Οκτωβρίου. Στο παρασκήνιο, οι υποψηφιότητες που συζητιούνται είναι ήδη αυτή του Σωκράτη Φάμελλου, που μάλλον κερδίζει έδαφος ως εκπροσώπηση της μιας πλευράς της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, αυτή του Παύλου Πολάκη, αλλά και προσώπων που έχουν ήδη ανακοινώσει τις προθέσεις τους ή το σκέφτονται σοβαρά – ανάμεσά τους ο Νικόλας Φαραντούρης και ο Απόστολος Γκλέτσος –, ενώ δεν αποκλείεται αντίστοιχο ενδιαφέρον να εκδηλώσει και ο Διονύσης Τεμπονέρας.
Ο πιο καθοριστικός παράγοντας, πάντως, είναι η απόφαση Κασσελάκη. Αν εκείνος αποφασίσει να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο, τότε θα φανεί πόσοι εξ αυτών που σήμερα τον υποστηρίζουν θα συνταχθούν μαζί του στη δημιουργία ενός νέου σχηματισμού – βάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στη βάσανο ακόμα μιας διάσπασης. Από την άλλη, ο δρόμος αυτός δεν είναι εύκολος, καθώς αν ο Κασσελάκης επιλέξει να μην είναι υποψήφιος στον ΣΥΡΙΖΑ και να ιδρύσει δικό του κόμμα, θα τα κάνει όλα από την αρχή – με ό,τι αυτό σημαίνει για την προβολή και την οικονομική του δυναμική, με δεδομένο πως αν τηρηθεί ο εκλογικός χρόνος από την κυβέρνηση, η προσφυγή στις κάλπες αργεί.
