Ο Χρήστος Μάστορας θα υποδυθεί τον Στέλιο Καζαντζίδη στην επερχόμενη ταινία «Υπάρχω». Ο τραγουδιστής εμφανίστηκε στην εκπομπή Στούντιο 4 με το συγκρότημα Μέλισσες και μίλησε για τον ρόλο που ανέλαβε, λέγοντας αρχικά: «Ξαφνιάστηκα όταν μου έγινε η πρόταση, αλλά μετά από πολλή σκέψη είπα ότι αν αρνηθείς, θα έχεις πει όχι σε ένα ιστορικό γεγονός. Νομίζω ότι θα μας δικαιώσει όλους. Προσπάθησα να κάνω μία μίμηση, αλλά να μην γίνω καρικατούρα και να έχω κρατήσει λίγο από τον εαυτό μου μέσα, έτσι ώστε να έχει μία αλήθεια. Νομίζω ότι ένας ηθοποιός δεν θα μπορούσε να το κάνει με τον ίδιο τρόπο γιατί θα έπρεπε να τραγουδήσει. Θα μπορούσε να παίξει πολύ καλύτερα από εμένα, αλλά τουλάχιστον στο κομμάτι της φωνής θα ήταν δύσκολο. Για δύο μήνες κάναμε εντατικές πρόβλες με τον Τσεμπερόπουλο και μετά για άλλους δύο μήνες ήταν τα γυρίσματα. Ένα χρόνο δούλευα για αυτό το project και τη φωνή και το υποκριτικό κομμάτι».
Στη συνέχεια, ο Χρήστος Μάστορας δήλωσε: «Εδώ γύρισα από την ταινία κι ήμουν Στέλιος Καζαντζίδης. Μιλούσα με διαφορετικό τρόπο κι άρχισαν να ανησυχούν τα παιδιά. Στην πρώτη πρόβα δεν μπορούσα να θυμηθώ πως τραγουδώ ως Χρήστος. Με επηρέασε πάρα πολύ. Υποκριτικά με δυσκόλεψαν πολύ οι σκηνές του ενθουσιασμού και της χαράς. Δεν μπορώ να το εξωτερικεύσω με αλήθεια. Ίσως είναι η πλευρά του χαρακτήρα μου αυτή. Δύσκολα χαίρομαι. Μεγάλωσα με έναν κρατημένο ενθουσιασμό λόγω των γονιών μου, που φοβόντουσαν να χαρούν. Κι αυτοί μετανάστευσαν».
Στη συνέχεια ο τραγουδιστής μοιράστηκε προσωπικές στιγμές που πέρασε με την οικογένειά του μεγαλώνοντας. Χαρακτηριστικά είπε πως λόγω του γεγονότος πως οι γονείς του μετανάστευσαν θυμάται τη μητέρα του να του λέει: «Αχ, παιδί μου, φοβάμαι να χαρώ». Μάλιστα θεωρεί πως αυτό οφείλεται στο φόβο μήπως γυρίσει κανείς πίσω στις δυσκολίες που συνάντησε. Ο ίδιος, βέβαια, δήλωσε πως η ζωή του φέρθηκε όμορφα, αλλά η νοοτροπία αυτή είναι αναπόσπαστο κομμάτι του, καθώς έτσι έχει μεγαλώσει, αλλά προσπαθεί να δουλέψει πάνω σε αυτό για να μπορεί να απολαμβάνει τις στιγμές.
Σε σχέση με τον θρυλικό Στέλιο Καζατζίδη δήλωσε πως το αγαπημένο τραγούδι είναι «Το θολωμένο μου μυαλό» κι ίσως γιατί θέλει λίγη ψυχανάλυση παραπάνω, δήλωσε για τον εαυτό του, μεταξύ σοβαρού κι αστείου. Ενώ παραδέχτηκε ότι την πρώτη φορά που καλέστηκε να εκτελέσει τραγούδια του εκλιπόντος καλλιτέχνη σε αφιέρωμά στην μνήμη του έπαθε την πρώτη κρίση πανικού της ζωής του. Τέλος, όταν ρωτήθηκε τι συμβουλή θα έδινε στον νεότερο εαυτό του, ο ίδιος δήλωσε πως θα έδινε τη συμβουλή: « Μην είσαι τόσο σκληρός με τον εαυτό σου».
