Ένα ασυνήθιστο απολίθωμα που ήρθε στο φως στη Βενεζουέλα απαθανατίζει μια ιδιαίτερα κακή ημέρα για μια προϊστορική θαλάσσια αγελάδα, η οποία δέχτηκε θανατηφόρες επιθέσεις από δύο διαφορετικά ζώα.
Το εξαφανισμένο σήμερα θηλαστικό, ένα σειρηνοειδές του γένους Culebratherium, συγγενικό με τους σημερινούς μανάτους, κολυμπούσε στη θάλασσα πριν από 15 εκατομμύρια χρόνια όταν έγινε στόχος ενός κροκόδειλου και ενός καρχαρία.
Το απολίθωμα είναι «ένα από τα ελάχιστα» που καταγράφουν επιθέσεις από δύο θηρευτές και δείχνει ότι οι τροφικές αλυσίδες σε αυτή την περίοδο της Μειοκενου Εποχής (23-5 εκατ. χρόνια πριν) ήταν εξίσου περίπλοκες όσο και σήμερα, σημειώνουν οι ερευνητές που υπογράφουν την ανακάλυψη στο Journal of Vertebrate Paleontology.
Αν και αναγνωρίζουν ότι κανένα σενάριο δεν μπορεί να αποκλειστεί με βάση τα ευρήματα, το πιθανότερο είναι ότι η επίθεση ξεκίνησε με τον κροκόδειλο, όπως μαρτυρούν τρύπες από δόντια στο ρύγχος του άτυχου μανάτου.
Μια άλλη σειρά από καμπυλωτά ίχνη δοντιών υποδεικνύει ότι ο κροκόδειλος άρχισε στη συνέχεια να περιστρέφεται βίαια στο νερό, όπως κάνουν και οι σημερινοί κροκόδειλοι για να αποσπάσουν κομμάτια της λείας τους.
Ένα από τα εμφανή ίχνη δοντιών που βρέθηκαν στο απολίθωμα ΙJorge Carrillo-Briceño/Marcelo Sánchez-Villagra)
Αργότερα, άγνωστο ακριβώς πότε, ήρθε η σειρά του καρχαρία, ο οποίος άφησε ίχνη των δικών του δοντιών. Άφησε επίσης ένα ολόκληρο δόντι σφηνωμένο στο κόκκαλο, το οποίο αποκαλύπτει πως επρόκειτο για καρχαρία-τίγρη του εξαφανισμένου σήμερα είδους Galeocerdo aduncus.
Σε γενικές γραμμές είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τα σημάδια από δόντια θηρευτών και πτωματοφάγων ζώων, σύμφωνα όμως με τη μελέτη, το γεγονός ότι τα σημάδια του καρχαρία είναι διάσπαρτα στο σώμα και βρίσκονται σε τυχαίες θέσεις συνηγορούν στο σενάριο της πτωματοφαγίας.
Το ασυνήθιστο απολίθωμα ήρθε στο φως κοντά στην πόλη του Κόρο στη Βενεζουέλα. «Μάθαμε για την περιοχή από έναν αγρότη που είχε προσέξει κάτι περίεργα ‘βράχια’» είπε ο Μαρσέλο Σάντζεζ-Βιλάγκρα, διευθυντής του Ινστιτούτου και Μουσείου Παλαιοντολογίας της Ζυρίχης.
«Στην αρχή δεν ήμασταν εξοικειωμένοι με τη γεωλογία της περιοχής και τα πρώτα απολιθώματα που ανασύραμε ήταν τμήματα κρανίων. Μας πήρε κάποιο χρόνο να καταλάβουμε τι ήταν –κρανία θαλάσσιων αγελάδων, τα οποία είναι μάλλον περίεργα σε εμφάνιση».
Η επιχείρηση για την ανασκαφή του απολιθώματος «διήρκεσε περίπου επτά ώρες με μια ομάδα πέντε ανθρώπων. Η διαδικασία προετοιμασίας που ακολούθησε διήρκεσε επτά μήνες».
Αυτό που προέκυψε στο τέλος είναι μια μοναδική σκηνή κυνηγιού που απαθανατίζει την αιώνια πάλη μεταξύ θηρευτών και θηραμάτων.
