Μπορεί ορισμένες επιχειρήσεις να αναμένουν να φτάσει η καλοκαιρινή σεζόν για να πάρουν μια «ανάσα» και να ανακάμψουν οικονομικά, ωστόσο δεν φαίνεται να συμμερίζονται όλοι τη χαρά τους.
Η Ρώμη, η Βαρκελώνη και η Αθήνα τα έχουν «βάλει» με τους τουρίστες, γράφει σε δημοσίευμά του, το Ρolitico.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19, πολλοί ντόπιοι απόλαυσαν μια ευπρόσδεκτη ανάπαυλα. Ωστόσο τώρα οι ενοχλητικοί τουρίστες ξαναδοκιμάζουν την υπομονή τους. Τόσο πολύ, που σε διάφορες πόλεις σε όλη την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, ντόπιοι και ακτιβιστές κατεβαίνουν στους δρόμους, κάποιοι με αυτοκόλλητα που λένε στους θορυβώδεις επισκέπτες να γυρίσουν σπίτι τους.
Οι ίδιοι τονίζουν πως ο υπερτουρισμός είναι υπαίτιος της στεγαστικής κρίσης και των υψηλών τιμών των κατοικιών, που έχει «γονατίσει» τους κατοίκους των συγκεκριμένων πόλεων.
Επίσης θεωρούν πως ο υπερτουρισμός ευθύνεται για τα μειωμένα αποθέματα νερού. Συγκεκριμένα, σε αστικά κέντρα που πλήττονται από την ξηρασία, όπως η Βαρκελώνη, οι τουρίστες καταναλώνουν πολύ περισσότερο νερό από τον μέσο κάτοικο. Στην ξεραμένη Σικελία, πολλές πόλεις έχουν αρχίσει να απομακρύνουν τους τουρίστες λόγω της λειψυδρίας.
Οι κυβερνήσεις, από την πλευρά τους, είναι λιγότερο διατεθειμένες να εφαρμόσουν διαρκή μέτρα. Για πολλές χώρες της ΕΕ, ειδικά εκείνες της νότιας Ευρώπης, ο τουρισμός είναι βασικός πυλώνας της οικονομίας τους: 11,3 τοις εκατό για την Κροατία και μεταξύ 6 και 8 τοις εκατό για την Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία, σύμφωνα με ανάλυση της Allianz.
Αφού η πανδημία διέκοψε τον τουρισμό για δύο χρόνια, οι άνθρωποι που ήθελαν να ταξιδέψουν ξεκίνησαν τον λεγόμενο «τουρισμό εκδίκησης» — για να αναπληρώσουν τα ταξίδια που είχαν χάσει. Εν μέρει λόγω του τουρισμού, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα ξεπέρασαν την υπόλοιπη ΕΕ το 2023.
Ενώ το ΑΕΠ σε ολόκληρο το μπλοκ αυξήθηκε στο 0,5%, οι οικονομίες της Πορτογαλίας, της Ελλάδας και της Ισπανίας σημείωσαν ποσοστά άνω του 2 τοις εκατό.
«Αυτό που βλέπουμε στα μέσα ενημέρωσης είναι αυτό που αρχίσαμε να βλέπουμε ακόμη και πριν από την πανδημία», δήλωσε στο Politico η Σάντρα Καρβάο, διευθύντρια της αγοράς πληροφοριών, πολιτικών και ανταγωνιστικότητας στην υπηρεσία τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών.
«Ήδη τότε, είδαμε ένα κίνημα και διαμαρτυρίες κατά του τουρισμού σε προορισμούς και τους βλέπουμε να επιστρέφουν», είπε.
Οι πόλεις «πολεμούν» τον υπερτουρισμό με πρόστιμα, τέλη και απαγορεύσεις — σε διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Κάποιοι έχουν εφαρμόσει μικρότερους κανόνες για να αποτρέψουν τους τουρίστες: όχι selfie σε περιοχές του διάσημου Πορτοφίνο, όχι στα ισπανικά σκαλιά στη Ρώμη, όχι μεγάλα κρουαζιερόπλοια στο Ντουμπρόβνικ της Κροατίας ή στη Σαντορίνη της Ελλάδας και χωρίς σαγιονάρες στο Τσίνκουε Τέρε. Στη Βενετία, οι Αρχές εισήγαγαν ένα συμβολικό τέλος εισόδου 5 ευρώ για να περιορίσουν τον αριθμό των τουριστών. Το μέτρο, ωστόσο, απέτυχε, αντ’ αυτού προκάλεσε περαιτέρω διαμαρτυρίες από τους ντόπιους που ισχυρίστηκαν ότι η πόλη έχει μετατραπεί σε θεματικό πάρκο.
Σε αντίθεση με άλλους προορισμούς που περιορίζουν τους ταξιδιώτες, ορισμένοι έχουν επιλέξει μια πιο ανοιχτή προσέγγιση: η Κοπεγχάγη προσφέρει ανταμοιβές για να ενθαρρύνει τη φιλική προς το κλίμα συμπεριφορά τουριστών. Όσοι κάνουν ποδήλατο, χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή μαζεύουν σκουπίδια στην πόλη μπορεί να κερδίσουν οτιδήποτε, από ένα δωρεάν φλιτζάνι καφέ έως μια δωρεάν είσοδο σε ένα μουσείο. «Η στρατηγική πρέπει να αποτελείται από τρεις πτυχές. Χρειάζονται δεδομένα για την κίνηση, τη διακυβέρνηση της ενεργητικής ακρόασης των κατοίκων και το τρίτο είναι ένας συνδυασμός διαφορετικών πολιτικών», είπε η Καρβάο.
