Αυστηρή αντιμετώπιση των ταραξιών, ανάδειξη της πραγματικής διάστασης του Μεταναστευτικού και επίλυση των προβλημάτων που εκμεταλλεύονται οι λαϊκιστές: με αυτό το τρίπτυχο πρέπει να αντιμετωπιστούν οι ταραχές που συγκλονίζουν τις τελευταίες ημέρες τη Βρετανία, σημειώνει σε κύριο άρθρο του ο «Economist».
Εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η αλήθεια συχνά μετράει λιγότερο από τα ψέματα που επιβεβαιώνουν τις προκαταλήψεις των ανθρώπων, ακροδεξιοί πάτησαν πάνω στην τραγωδία του Σάουθπορτ για να υποκινήσουν κύμα αντιμεταναστευτικών κινητοποιήσεων σε ολόκληρη τη Βρετανία.
Αναμφισβήτητα τα υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα, οι παθογένειες του πολιτικού συστήματος και η διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου τροφοδότησαν το τέρας της αντίδρασης ενάντια στον πιο εύκολο στόχο που, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες, συνιστούν ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και συνήθως πρόσφυγες και μετανάστες.
Τη λύση προσωρινά έδωσε η ενότητα που επέδειξαν τοπικές κοινότητες διαδηλώνοντας με πρωτοφανή μαζικότητα την εναντίωσή τους στον ρατσισμό και την ισλαμοφοβία.
Ο βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ τονίζει όμως ότι δεν πρέπει να χαλαρώσουν οι προσπάθειες κατά της ακροδεξιάς βίας, καθώς οι αιτίες που οδήγησαν στην παλίρροια των ταραχών δεν εξαφανίστηκαν. Οπως συνέβη και με τις ταραχές του 2011, η συσσωρευμένη δυναμική της αντίδρασης μπορεί με όποια αφορμή να αναζητήσει διέξοδο προκαλώντας σεισμούς με απρόβλεπτα αποτελέσματα αν δεν αναζητηθούν και δεν αντιμετωπιστούν οι λόγοι που τη μεγέθυναν.
Η Βρετανία δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη μια ρατσιστική χώρα ασχέτως της παραμορφωτικής εικόνας υπό το πρίσμα των ταραχών. Κοινωνιολόγοι επισημαίνουν ότι πολλοί από τους μετέχοντες στις κινητοποιήσεις είναι νέοι που έλκονται περισσότερο από τη συγκίνηση της αναίτιας βίας και όχι κατ’ ανάγκη από μια ακραία πολιτική ιδεολογία. Μια πρώτη μεγάλη ανησυχία επικεντρώνεται στη δυσπιστία των βρετανών πολιτών για ζητήματα ασφάλειας: το ποσοστό των πολιτών που πιστεύουν ότι οι Αρχές είναι σε θέση να τους προστατεύσουν έχει πέσει κάτω από το 50%, όταν πριν από δέκα χρόνια ξεπερνούσε το 63%. Την ίδια ώρα, μεγάλη είναι η δυσαρέσκειά τους για το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης και την αποτελεσματικότητά του. Γι’ αυτό άλλωστε ο βρετανός πρωθυπουργός δεσμεύτηκε για γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης στην περίπτωση όσων κριθούν υπεύθυνοι για τις βίαιες ταραχές που συγκλόνισαν τη χώρα.
Η απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS), που αποτέλεσε κι έναν από τους βασικούς λόγους μετακίνησης του εκλογικού σώματος προς τους Εργατικούς, αφήνει μεγάλο κενό που σπεύδουν να εκμεταλλευθούν ακραίοι, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες.
Η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να καταστήσει σαφές ότι η ενσωμάτωση των μεταναστών στη Βρετανία πηγαίνει πολύ καλύτερα απ΄ ό,τι γενικά υποστηρίζεται. Καταλυτικός είναι, πράγματι, ο ρόλος της παραπληροφόρησης.
Από τα fake news για την ταυτότητα του δράστη της φονικής επίθεσης στο Σάουθπορτ μέχρι τους ισχυρισμούς για την «αστυνόμευση δύο επιπέδων» που ευνοεί εθνοτικές ομάδες εις βάρος του συνόλου των πολιτών, η διαστρέβλωση της αλήθειας δημιουργεί ένα επικίνδυνο υπόβαθρο διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής. Πρωταγωνιστής σε αυτή την εκστρατεία είναι ο Τόμι Ρόμπινσον, αντιμουσουλμάνος ακτιβιστής, ιδρυτής υπερεθνικιστικών οργανώσεων και καταδικασμένος πολλές φορές για εγκλήματα όπως ο εκφοβισμός ανήλικου μετανάστη κι ενός δημοσιογράφου.
