Καλή μνήμη, περιέργεια και ενδιαφέρον για τα πάντα, αυτά βοηθάνε κάποιον να ξεχωρίσει σε ένα τηλεπαιχνίδι. Φαίνεται μια συνταγή αρκετά πετυχημένη, εάν σκεφτεί κανείς ότι την προτείνει μια παθιασμένη παίχτρια τέτοιων σόου, που έχει συμμετάσχει 25 φορές.
Τη πρώτη φορά που πήρε μέρος σε παιχνίδι γνώσεων η Καναδή Μαριάν Λεβέλ, ήταν το 1996 όταν ήταν στο γυμνάσιο, στο οποίο συμμετείχαν σχολικές ομάδες.
Έχοντας μεγαλώσει σε μια οικογένεια που ενθουσιαζόταν από το trivia, είχε αποκτήσει το μικρόβιο να απαντάει σε ερωτήσεις γνώσεων.
«Κάθε Κυριακή όταν ήμουν παιδί, τρώγαμε πρωινό μαζί και συμπληρώναμε τις ασήμαντες ερωτήσεις στην εφημερίδα. Ένιωσα υπέροχα όταν έδωσα μια σωστή απάντηση» αναφέρει η ίδια στη Guardian.
Όταν πήρε μέρος στους σχολικούς διαγωνισμούς σκέφτηκε πως την πήγαινε πολύ το «άθλημα». «Μου άρεσε να μαθαίνω νέα πράγματα, καθώς και τους γρήγορους αγώνες».
Το 1996, κατά το τελευταίο έτος του γυμνασίου, προκρίθηκε σε ένα τηλεπαιχνίδι στο Κεμπέκ, για πρώτη φορά.
«Ήμουν νευρική, υπήρχε πίεση γιατί ήμουν η καλύτερη στην ομάδα μου. Μας έβγαλαν νοκ άουτ από τον πρώτο γύρο. Ήμουν πραγματικά απογοητευμένη στην αρχή, νόμιζα ότι η άλλη ομάδα είχε πιο εύκολες ερωτήσεις. Τότε θυμήθηκα ότι έκανα κάτι που μου άρεσε με τους φίλους μου» θυμάται η ίδια.
Ύστερα από τέσσερα χρόνια, συμμετείχε μια εκπομπή γνώσεων στο Μόντρεαλ, σχετική με τη γαλλική γλώσσα και τη γραμματική.
«Ήταν τόσο συναρπαστικό να βρίσκομαι στα γυρίσματα, απαντώντας γρήγορα σε ερωτήσεις για τη δύσκολη γαλλική γραμματική. Δεν με ένοιαζε να είμαι στην τηλεόραση ή τα τέσσερα λεξικά που πήρα στο σπίτι όταν κέρδισα. Ήταν μια τέτοια έκρηξη αδρεναλίνης για να πατήσω το κουμπί για να δώσω τις σωστές απαντήσεις…».
Ήταν περίοδος που στον Καναδά τέτοια παιχνίδια γνώρισαν άνθηση και η Μαριάν έκανε αιτήσεις σε όσα περισσότερα μπορούσε. Οι περισσότερες ήταν εκπομπές γενικής γνώσης.
Αν και η ίδια δεν είχε σπουδάσει, της άρεσε στρατηγική, βλέποντας όσα επεισόδια μπορούσε και μαθαίνοντας το είδος των ερωτήσεων που μπορεί να προκύψουν ανέλυε τη μορφή κάθε εκπομπής.
Κατάφερε, έτσι να κερδίσει σε εννέα παιχνίδια και να σημειώσει υψηλά σκορ σε άλλα επτά. Μόνο έξι φορές επέστρεψε σπίτι της, δίχως κάποιο βραβείο.
«Η γιαγιά μου με παρακολουθεί κάθε φορά. Αν έχω κερδίσει, θα μου πει ότι ήμουν καλή. Αν χάσω, θα πει ότι ήμουν όμορφη».
Το μεγαλύτερο ποσό που κατάφερε να κερδίσει ει είναι 6.700 ευρώ περίπου (10.000 καναδέζικα δολάρια), ενώ συνολικά όλα αυτά τα χρόνια συγκέντρωσε από παιχνίδια 34,650.4964 ευρώ.
Ωστόσο, για την ίδια τα χρήματα δεν ήταν ποτέ το κίνητρό της. «Κάποτε κέρδισα δύο καναδέζικα δολάρια και κράτησα την επιταγή ως αναμνηστικό».
Μετά από τόσα χρόνια, δεν έχει σταματήσει να ενδιαφέρεται για τα παιχνίδια, αλλά όπως αναφέρει η ίδια η βιομηχανία έχει αλλάξει, απομακρύνοντας τη γενική γνώση και στρεφόμενη στη ψυχαγωγία και τις διασημότητες.
«Το να είσαι μανιακός σε αυτά τα παιχνίδια έχει επίσης δυσκολέψει την επιλογή» λέει.
