Θύμα λογοκρισίας έπεσε η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού.
Η σκηνή που ο τραγουδιστής Φιλίπ Κατρίν ερμηνεύει σχεδόν γυμνός, ως άλλος θεός Διόνυσος το τραγούδι «Nu» θεωρήθηκε από αρκετές χώρες προσβλητική με αποτέλεσμα οι αντίστοιχοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς να προβούν σε λογοκρισία. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τομά Ζολί και ο επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής (Cojo) Τόνι Εστανγκέ υπερασπίστηκαν ωστόσο τις επιλογές τους.
Drag queens, «trouple» (ερωτική σχέση τριών ανθρώπων), φιλί μεταξύ των χορευτών. Κάποιες εικόνες της τελετής έναρξης ενόχλησαν ορισμένες χώρες.
Κυρίως η σκηνή του 55χρονου Φιλίπ Κατρίν που είχε βάψει το γυμνό κορμί του μπλε με χρυσή λάμψη και εμφανίστηκε ως Διόνυσος να τραγουδά το «Nu».
Η εικόνα ωστόσο δεν έφτασε σε όλους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες το NBC φρόντισε να μεταδώσει εκείνη τη στιγμή διαφημίσεις και εικόνες από την αμερικανική ομάδα. Το δημόσιο μαροκινό κανάλι SNRT παρέλειψε επίσης την ακολουθία υπέρ των εικόνων της πόλης του Παρισιού. Αμήχανες και εξοργισμένες αντιδράσεις παρατηρήθηκαν επίσης στην Αυστραλία και την Κίνα.
Μία ημέρα μετά την τελετή η ΔΟΕ μέσω επίσημης φωνής, μίλησε για λογοκρισία ορισμένων τμημάτων του σόου από διεθνείς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες. Ο στόχος του σκηνοθέτη Τομά Ζολί δεν ήταν όμως να προσβάλει τις ευαισθησίες ορισμένων θεατών, ιδιαίτερα εκείνων της χριστιανικής και μουσουλμανικής πίστης. Το μήνυμα του λέει πως «όταν θέλετε να τους συμπεριλάβετε όλους δεν αποκλείετε κανέναν».
Διευκρίνισε πως δεν ήταν ούτε θρασύς ούτε ανατρεπτικός, αλλά στόχος του ήταν σ’ αυτή τη μεγάλη ποικιλομορφία να μη μείνει κανείς έξω. Δεν απέφυγε στον πειρασμό να αφήσει αιχμές προς κάθε συντηρητική πλευρά τονίζοντας πως στη Γαλλία η καλλιτεχνική δημιουργία είναι ελεύθερη κάτι το οποίο φυσικά εκμεταλλεύτηκε.
«Στη Γαλλία έχουμε το δικαίωμα να αγαπάμε ο ένας τον άλλον όπως θέλουμε, και όποιον θέλουμε. Εχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε και να μην πιστεύουμε». Ο Εστανγκέ προσυπογράφει τα όσα είπε ο Ζολί, προσθέτοντας πως η ιδέα ήταν να κάνουν τους ανθρώπους να σκεφτούν.
Η πέτρα του σκανδάλου, Φιλίπ Κατρίν έβλεπε το σόου καθώς βαφόταν μπλε και αυτό που παρατηρούσε μπροστά του ήταν μία τρελή, ελεύθερη και πάνω απ’ όλα φρέσκια τελετή. Και αναρωτήθηκε «πόσο βαρετό και φασιστικό θα ήταν να έχουμε όλοι την ίδια γνώμη».
