Στην ηλικία των 7 ετών, ο Dawson ζούσε με τον φόβο ότι αυτός και ο μεγαλύτερος αδερφός του Dalton δεν θα είχαν την ευκαιρία να μεγαλώσουν μαζί επειδή βρισκόντουσαν σε ανάδοχη φροντίδα.
Η υιοθεσία θα ήταν δύσκολη επειδή ο Dalton έχει εγκεφαλική παράλυση και επιληψία. Αν και πολλές οικογένειες ενδιαφέρθηκαν για τον Dawson, ανησυχούσε ότι η εύρεση μιας μόνιμης οικογένειας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε χωρισμό από τον αδερφό του.
Ευτυχώς, με τη βοήθεια ενός ζευγαριού, της Robbin και του Steven από τη Φλόριντα, τα αγόρια μεγαλώνουν μαζί στην ίδια οικογένεια.
Όταν ο Dawson έφτασε για πρώτη φορά στο νέο του σπίτι στη Φλόριντα, ήταν στη Β’ δημοτικού, αλλά είχε το επίπεδο ανάγνωσης του νηπιαγωγείου. Όμως με την αγάπη και την ασφάλεια που του παρείχε ο αδερφός του, το αγόρι άρχισε να ανθίζει.
Τα ιατρικά προβλήματα του αδερφού του ενέπνευσαν επίσης τον Dawson να ονειρευτεί να γίνει γιατρός, θέλοντας να φροντίζει τους ανθρώπους όπως έκαναν οι γιατροί του Dalton.
«Δεν υπάρχει κάτι που δεν θα έκανα για τον Ντάλτον», είπε ο Dawson. «Μου αρέσει να είμαι μαζί του».
Ο Steve και η Robbin έχουν τώρα ένα φορτηγό για άτομα με ειδικές ανάγκες και ένα νέο αναπηρικό καροτσάκι για τον Dalton, και αυτή τη στιγμή συνεργάζονται με τοπικούς πωλητές για να τοποθετήσουν μια προσβάσιμη πισίνα.
«Ο Ντάλτον είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου έγινε ποτέ», είπε η Ρόμπιν, σε ένα βίντεο στο YouTube από το Ίδρυμα. «Φέρνει περισσότερη χαρά, περισσότερη αγάπη από οποιοδήποτε άτομο που γνώρισα ποτέ».
