Εχει νεύρα. Πολλά νεύρα. Εχει νεύρα και δεν κάνει καμία, μα καμία προσπάθεια να τα συγκρατήσει. Ούτε καν για τα μάτια του κόσμου, να δείξει ήρεμος και ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Βεβαίως είναι νέος, είναι παρορμητικός, αψίκορος κατά το κοινώς λεγόμενο (μπορεί να έχει κολλήσει κι από τον Πολάκη… αψάδα) και επίσης θεωρεί πως όλα είναι στη διάθεσή του. Οτι όσους έχει απέναντί του, τους «έχει», είναι του χεριού του.
Γι’ αυτόν, τον πρόεδρο Κασσελάκη ομιλώ, το «όλοι σας και μόνος μου» του υποστηρικτή του Πολάκη είναι χρυσός κανόνας. Βίβλος. Σας «έχω» όλους, δηλώνει με τον τρόπο του, εξού και κάνει όσα κάνει. Οπως προχθές, που στελέχη του κόμματος δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να του θέσουν το ζήτημα, τεχνικά και οργανωτικά κυρίως, για το περίφημο συνέδριο ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ που έχει εξαγγείλει για το φθινόπωρο. Για τις 6 Οκτωβρίου συγκεκριμένα. Οταν το ΠΑΣΟΚ θα έχει ψηφοφορία για την εκλογή νέας ηγεσίας.
Δεν τον απασχολούν όμως κάτι τέτοια μικροπράγματα αυτόν. Εκείνος τους άγραφους κανόνες της πολιτικής, που επιτάσσουν σεβασμό στις διαδικασίες άλλου κόμματος, δεν τους αναγνωρίζει. Τους έχει «γραμμένους». Για τον πρόεδρο Κασσελάκη, ένα έχει σημασία: να επιβληθεί σε έναν χώρο στον οποίο είναι εντελώς ξένος.
Δεν έχει την παραμικρή σχέση ούτε με την Αριστερά ούτε με τους αγώνες της – όλοι το λένε, όχι εγώ. Μεταξύ μας, εγώ δεν θεώρησα ποτέ τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα αριστερό κόμμα, για να εξηγούμαστε.
Για τον πρόεδρο Κασσελάκη, η ευκαιρία της ζωής του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Σου λέει, βρήκα μαγαζί γωνία, θα μου το χαλάσουν αυτοί οι τύποι το όνειρο; Δεν θα τους αφήσω. Και δεν τους αφήνει…
Μίλησα με κάνα δυο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ χθες, που συμμετείχαν στην επεισοδιακή διαδικτυακή συνεδρίαση της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου. Μου περιέγραψαν με τα πιο έντονα λόγια την κατάσταση του προέδρου Κασσελάκη – ο εκνευρισμός του ήταν τόσο εμφανής που αρκετοί αναρωτήθηκαν για τους πραγματικούς λόγους που πιθανόν να τον προκάλεσαν. Και δεν βρήκαν άκρη. Ει μη μόνον, το γεγονός ότι βλέπει να έρχεται η καινούργια διάσπαση, η οποία θα συρρικνώσει το κόμμα ακόμη περισσότερο.
«Σε όποιον δεν αρέσει, να σηκωθεί να φύγει από το κόμμα. Τέλος, είπα τέλος», τους φώναξε και έκλεισε τη σύνδεση. Απευθυνόμενος στους «οκτώ» που έχουν σχέση με τον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο.
Η σεμνή τελετή έγινε απόπειρα να ολοκληρωθεί με μια διαμεσολάβηση, φυσικά του Νίκου Παππά («ο λύκος την τρίχα αλλάζει, το χούι δεν το αλλάζει», λένε σχετικά οι δικοί μου στην εύανδρο Ηπειρο), ο οποίος ζήτησε από τον έξαλλο πρόεδρο «να ανακαλέσει». Εκείνος του πέταξε στα μούτρα μια βρεγμένη πετσέτα/πατσαβούρα που έγραφε πάνω με μεγάλα γράμματα «δεν ανακαλώ» και ύστερα από αυτό έπεσε η αυλαία! Χειροκρότημα δεν είχε…
Ρώτησα τους δύο συνομιλητές μου αν θα συνεδριάσει ξανά, και πότε, αυτή η οργανωτική επιτροπή του (καταστατικού, υποτιθέμενου) συνεδρίου για να ξέρουμε κι εμείς οι εκτός αν και πότε θα συνεχιστεί το ματς. Η απάντηση και από τους δύο συνομιλητές μου ήταν πως δεν γνωρίζουν. Δεν έχουν την παραμικρή ένδειξη για το αν θα συγκληθεί ξανά η οργανωτική επιτροπή, όπως επίσης αν θα συγκληθεί με αυτούς μέσα, τους «οκτώ», ή χωρίς αυτούς. Διότι παίζει και να μην τους καλέσει ο αρχηγός.
Είπα σε έναν από τους δύο ότι, κατά τη γνώμη μου, τους εξωθεί να φύγουν από το κόμμα τώρα, που είναι καλοκαίρι και ο κόσμος είναι χαλαρός. Αρα δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις – τι αντιδράσεις να υπάρξουν από ένα κόμμα σε ημιθανή κατάσταση, δεν ξέρω.
Μου απάντησε αυθωρεί και παραχρήμα που λένε, χωρίς δεύτερη σκέψη δηλαδή – και εδώ είναι το νέο –, «αν ψάχνει για κορόιδα μεταξύ μας, δεν θα βρει. Κανείς δεν θα φύγει πριν από το συνέδριο, εκτός και αν μας διαγράψει». Αρα αυτοί, επίμονοι ως το τέλος, μένουν. Γιατί μένουν, ενώ βλέπουν ότι η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη, ουδείς γνωρίζει επίσης.
Πριν κλείσω πάντως με τους ανθρώπους μου, διότι είναι και καλοκαίρι πια, και πόσο πια να μιλάς στα τηλέφωνα, ρώτησα τον πιο έμπειρο στην πολιτική και στον ΣΥΡΙΖΑ πού αποδίδει την επιμονή τού προέδρου Κασσελάκη να «πέσει» το συνέδριο πάνω στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ.
Παραθέτω ως είχε την απάντηση, διότι είναι προφανές το ενδιαφέρον της: «Ο Κασσελάκης ετοιμάζεται, στην έναρξη και στο κλείσιμο του συνεδρίου, για φιέστα. Φώτα, μουσικές, εφέ, πανό, συνθήματα. Νομίζω ότι φοβάται πως στο ΠΑΣΟΚ θα έχει μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στις εκλογές και θέλει να πάρει όλο το (επικοινωνιακό) “χαρτί”. Μην ψάχνεις τίποτε άλλο!».
Εγώ τι να ψάξω; Προμηθεύομαι ήδη μπίρες, ποπκόρν, διαλέγω θέση στον καναπέ και συστήνω το ίδιο και σε σας. Το σίριαλ θα έχει πολλά επεισόδια ακόμη.
Διάβασα την Κυριακή στο «Documento» του Κώστα Βαξεβάνη τη συνέντευξη ενός αμερικανού δικηγόρου, για το θέμα της σκευωρίας περί το σκάνδαλο της Novartis, να απειλεί την Ελλάδα με… αποβολή από τον ΟΟΣΑ αν αποκαλυφθεί η ταυτότητα των προστατευόμενων κουκουλοφόρων! Ευτυχώς για μας, δεν είπε τίποτε για κίνδυνο αποβολής από το ΝΑΤΟ ή από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, του οποίου γίναμε εσχάτως μέλος ως χώρα, οπότε μάλλον πρέπει να είμαστε ευτυχείς. Αλλά έχω την απορία, την οποία δεν μπόρεσα να λύσω διαβάζοντας τη συνέντευξη: αυτόν τι τον κόφτει αν η ελληνική Δικαιοσύνη κρίνει επί του αυτονοήτου; Οτι αφού και οι 10 κατηγορηθέντες, όλοι πολιτικές προσωπικότητες της αντιπολίτευσης, από τους προστατευόμενους (ψευδο)μάρτυρες έχουν απαλλαγεί των κατηγοριών, υπάρχει λόγος και να φέρουν αυτή την ιδιότητα; Δεν υπάρχει!
Οπότε γιατί να απολαμβάνουν αυτό το καθεστώς προστασίας και να μην πληρώσουν τα βαρύτατα εγκλήματα που έχουν διαπράξει;
Επίσης κάτι ακόμη για τον ίδιο αυτόν κύριο, ο οποίος αναφέρεται ως «προστάτης του δημόσιου συμφέροντος» στην Αμερική. Οταν η ελληνική Δικαιοσύνη αποφαίνεται αμετάκλητα ότι ουδείς των 10 κατηγορηθέντων έλαβε χρήματα από τη Novartis, δωροδοκήθηκε δηλαδή, αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι τύποι είπαν ψέματα. Και είπαν ψέματα για να πάρουν τα λύτρα της (ψευδο)μαρτυρίας τους. Τα 56 εκατ. δολάρια. Εκ των οποίων, τα 30 εκατ. δολάρια τα έλαβε ο δικηγόρος τους και τα 26 τα πήραν – υποτίθεται! – οι δύο προστατευόμενοι κουκουλοφόροι. Τον άλλον, τον 3ο, τον Μανιαδάκη, τον έκοψαν από τη μοιρασιά, γιατί έβγαλε μόνος του την κουκούλα…
Αυτόν λοιπόν τον κύριο δικηγόρο, που είναι αμερικανός πολίτης, δεν θα έπρεπε να τον ενδιαφέρει να προστατευθούν τα συμφέροντα του αμερικανικού Δημοσίου; Αφού δόθηκαν 56 εκατ. δολάρια ως αχρεωστήτως καταβληθέντα, δεν θα έπρεπε να τον απασχολεί το πώς και πότε θα επιστραφούν στον αμερικανικό κορβανά;
Εγώ, λογικά σκεπτόμενος, θα έλεγα πως ναι, αυτό θα έπρεπε να είναι η μοναδική μέριμνά του. Κι αφού, όπως υποστηρίζει, είναι και δικηγόρος δημόσιου συμφέροντος, ο ίδιος έπρεπε να εξαγγείλει ότι θα κινηθεί νομικά εναντίον των κουκουλοφόρων και όσων βρίσκονται πίσω τους για να ανακτηθούν τα δολίως δοθέντα χρήματα.
Γιατί δεν το κάνει και δείχνει τόση ζέση για την προστασία των κουκουλοφόρων στην Ελλάδα, να διατηρούν τις κουκούλες τους μέσα στον… καύσωνα;
Κάθε εξήγηση δεκτή.
(Κώστα, αν μπορείς, σε παρακαλώ, διαβίβασέ του το ερώτημα…)
